Mijn oude Adventure staat bij Frank in Malaga, de 660 en 690 gaan eerst een paar daagjes op transport.
Het plan is om 3 gebieden te verkennen:
- Een zuidelijke route richting Ouarzazate vanuit Telouet waar Marco (MarokkoMaatwerk) benieuwd naar is. Deze bleek eerder niet te doen met een 4x4
- Het gebied tussen Agdz, Zagora en Foum Zguid
- Zuidwestelijk bij Tata.
Tussen Foum Zguid en Tata loopt een mooie oude Dakar piste. Er gaan echter zeer recente verhalen op Horizons Unlimited over politie/legerposten die je terugsturen omdat het te dicht bij de Algerijnse grens is. Dat zullen we dan nog wel eens zien
Om een beetje snel ter plekke te zijn doen we maar snelweg vanaf Tanger Mediterrannee naar Marakesh. Saai maar het schiet wel op.
Ideaal is het niet voor mijn nauwelijks ingereden 640 blokje maar het moet maar.
Na Marakesh slaan we op de bekende Tizi 'n Tichka door de hoge Atlas linksaf richting Telouet. Nu beginnen we echt
De piste verandert ergens in een dorpje van dubbel naar enkel spoor. Vanaf hier gaan we zien hoe we zuidelijk kunnen komen.
Tussen het harde werken door
mogen we genieten van Ferd z'n super espressootjes, liefst op fotogenieke plekken.
De piste eindigt in schiettereinen ten noorden van Ouarzazate maar natuurlijk snappen wij marrokkaanse verbodsborden niet zo goed en we horen geen kogels fluiten.
We strijken neer in Agdz om daar een paar dagen te blijven en zonder bagage te kunnen rijden,
We "ontdekken" een pad dat perfect uitzicht geeft op de Draa vallei en de schitterende bergrug achter Agdz.
Natuurlijk de onvermijdelijke snakebite. Dan maar beter op een mooie plek.
Wiellagertje. Ook een abonnement op
In Zagora hebben ze nieuwe (reserve) wiellagertjes voor mijn 620. En zelfs voor een 690
Tijd voor het echte diepe zuiden.
Tussen Zagora en Foum Zguid duiken we de bergen in verder naar het zuiden. Er is een laag punt in de verder massieve bergkam dat een doorgang geeft naar een oase. Zo lijkt het tenminste op Google Earth
Gaat een tijd goed over een mooi pad, maar dan komen we op een single track (a.k.a. wandelpad
)
die een rivierbedding volgt.Zie het filmpje hierboven. Ons idee is: als je er kan lopen kan je er ook motorrijden. Dat klopt voor 90 % .
Het pad loopt over hele dikke rotsblokken en tussen in steen uitgehouwen geulen. Dat betekent een hoop getrek en geduw. We komen steeds verder maar de zon zakt al. Gemiddelde snelheid: wandelen schiet meer op We noemden het een geitenpad maar ik zou het geiten afraden
Vlak voor zonsondergang staan we onder in een rivierbedding en hebben geen energie meer de motoren steil omhoog over dikke keien te douwen. De oase waar we naar toe willen is maar 10 km verderop. Gelukkig hebben we geen slaapspullen en eten bij ons en het water is ook bijna op 
We vinden een plek met zacht zand in de luwte van een groot rotsblok. Om half 7 is het donker en gaan we maar een beetje slapen, wat moet je anders. Handschoenen aan en een sjaal om ons hoofd vanwege de muggen.
De volgende dag sleuren we de motoren naar boven en bereiken we de oase. Iemand wil best voor ons een kannetje thee maken en verderop vinden we een ontbijt tentje bij zandduinen. Smaakt allemaal 3 keer zo goed als normaal.Door richting Tata nu. We gokken het er op wat betreft de politieposten.
Ze zijn uiterst vriendelijk bij de controles maar vragen wel om een "autorisation". Wij kunnen gelukkig erg goed onnozel lachen en van niets weten. We mogen steeds door. Uiteraard moet er nog even een BLOC stikkertje geplakt worden.
Koffie dan maar weer
Bij de volgende controle werd gevraagd waar we zo lang bleven. Eeeh nou even koffie gedronken en zo. OK geen probleem. We worden dus echt "gevolgd"...
Toch maar een beetje onderhoud dan
Vitamine B:
Terug naar het noorden hebben we de kust zo dicht mogelijk gevolgd op zoek naar kleine weggetjes.
Nog wat op het strand gespeeld. Omdat we geen schepje en emmertje bij ons hadden dan maar zo.
Pittig karretje zo'n 690
Het goede nieuws van de kust is zeebeesten. We waren allemaal een beetje klaar met de verbrande geiten en koeien dus maar even een culinair hoogtepuntje ingelast.
De motortjes hebben het verbluffend goed gedaan. De 690 had geen enkel probleem, de 660 alleen een afgebroken uitlaatbout, mijn 640 (uiteraard) een wiellagertje en een stuk of veul kleine olielekjes. Meest keerringetjes die niet vervangen waren. Olie bleef spierwit en op peil en hij liep als een beest
https://www.google.nl/maps/contrib/107706876569595391303/photos/@30.0548858,-8.684045,3a,75y,356h,90t/data=!3m8!1e1!3m6!1s-oZa5HhgCdQE%2FVlre1iBVI5I%2FAAAAAAAAdIY%2FLuj32STyzaM!2e4!3e11!6s%2F%2Flh5.googleusercontent.com%2F-oZa5HhgCdQE%2FVlre1iBVI5I%2FAAAAAAAAdIY%2FLuj32STyzaM%2Fw203-h100-n-k-no%2F!7i8192!8i3160!6m1!1e1https://www.google.nl/maps/contrib/107706876569595391303/photos/@30.4619119,-6.3425708,3a,75y,201.96h,76.52t/data=!3m8!1e1!3m6!1s-ToZn9Wv-qGQ%2FVlreyd2pclI%2FAAAAAAAAdIQ%2FFEXHsC8X8Nc!2e4!3e11!6s%2F%2Flh4.googleusercontent.com%2F-ToZn9Wv-qGQ%2FVlreyd2pclI%2FAAAAAAAAdIQ%2FFEXHsC8X8Nc%2Fw203-h100-n-k-no%2F!7i9216!8i1790!6m1!1e1
