Ik heb vandaag de Transwallonie 'even" afgecheckt. 200 kilometer over een bikkelharde ondergrond. Ik heb nog even mijn beste speurneus opgezet om in de eerste 30 kilometer van de rit, nog wat asfalt en beton in te ruilen voor "onverhard". Maar dat lukt helaas niet. Dus de eerste kilometers bevatten naast onverharde paden, hier en daar asfalt. Maar dat wordt meer dan goed gemaakt in de kilometers die volgen. Op een gegeven moment denk je zelfs, "lopen hier wel verharde wegen in dit gebied". De volgende speurneus werd opgezet om wat kilometers veldwegen om te zetten in boswegen. Ook dat is nagenoeg een onbegonnen zaak. Maar dat wil niet zeggen dat er geen bos (en jungle paden) in de route zitten. Integendeel, maar het grootste gedeelte van de route bevat (holle en bolle) veldwegen, met veel bochten en mooie glooiende hellingen. Deze veldwegen vereisen een volledige concentratie. Zelfs onder droge omstandigheden.
Dus mocht je het wel zien zitten om deel te nemen op 21 april, laat het me dan even weten. (
offroad_trips@hotmail.com)