Gebruikersnaam: Wachtwoord:
 

Auteur Topic: Discretionaire bevoegdheid van opsporingsambtenaar  (gelezen 8949 keer)

Offline member

  • *****
  • Berichten: 11345
Discretionaire bevoegdheid van opsporingsambtenaar
« Gepost op: 04-05-2009, 07:36 »
Rechtshandhaving: laveren tussen het recht en handhaving. Handhaving duidt op interpretatie van de wet via normen en waarden van de ambtenaar zelf, van de samenleving en van de actuele geldende 'politiek', optreden en opvoeden.

De discretionaire bevoegdheid is de speelruimte waarin iemand voor mini-rechter speelt. Hoe kleiner de discretionaire bevoegdheid die een agent gebruikt, hoe groter de kans dat de burger in beroep gaat en bij de echte rechter verhaal haalt. Die toetst dan o.m. de discretionaire bevoegdheid opnieuw, maar is altijd erg terughoudend in het vellen van een openbaar oordeel daarover.

Hoe zou dit komen?

Zou een opsporings ambtenaar meer gezag krijgen indien hij/zij de discretionaire bevoegdheid daadwerkelijk gebruikt? Werkt dit alleen maar zo indien je als geverbaliseerde dezelfde normen en waarden deelt als de verbaliserende?

In de politiewet art. 2 ontbreekt iets: De politie heeft tot taak in ondergeschiktheid aan het bevoegde gezag en in overeenstemming met geldende rechtsregels te zorgen voor de daadwerkelijke handhaving van rechtsorde en het verlenen van hulp aan hen die deze behoeven.

Zou hulp uit te leggen zijn als 'opvoeden'?

Offline member

  • *****
  • Berichten: 3641
Re: Discretionaire bevoegdheid van opsporingsambtenaar
« Reactie #1 Gepost op: 04-05-2009, 11:40 »
Hulp bieden en opvoeden is in mijn ogen niet het zelfde omdat je het los kunt zien. In mijn opleiding tot rij-instucteur heb ik heel wat geleerd op het gebied van nieuwe stof aanleren in het algemeen.
Mijn visie is dat "Hulp bieden" naar de ander toe is en "Opvoeden" doe je zelf. Dit gebeurd door ervaringen die je zelf hebt opgedaan (eventueel door die hulp van een ander).
 
Op het moment dat een opsporingsamtenaar je vragen gaat stellen omdat je de wet hebt overtreden (al of niet bewust) is hij de persoon die je dus de "hulp" bied. Heel cru gezegd. Ik denk niet dat we van de persoon die een feit constateerd mogen verwachten om soepel te doen. Daar is een rechter voor. Net zo min dat je van je moeder soepelheid mag verwachten als je uit de snoeppot hebt gepikt terwijl ze je dat al meerdere keren met uitleg heeft verboden.
 
Nederlanders zoeken graag de mazen van de wet op en daar ligt niet alleen onze kracht maar ook onze zwakte. Zonder regels kunnen we niet fucntioneren of klagen als ze er niet zijn en we schoppen er het liefst tegenaan als ze er wel zijn.
 
Ik denk ook dat het in onze verantwoordelijkheid ligt om de overheid er op te wijzen dat regelgeving redelijk moet worden gehanteerd. Niemand, oké zeer weining, mensen zullen zich houden aan als een snelheidsbeperking bij "wegwerkzaamheden" wordt aangekondigd, de weg niet versmalt is, niemand aan het werk en het ook nog een zondag is.
Hier zou het wel eens kunnen zijn dat de opsporingsambtenaar zijn recht van politie sepot zal toepassen of zelfs zijn gezicht niet laat zien om ergernis te voorkomen.
Overigens is er ook een geval bekend dat alle opsporingsambtenaren in verweer kwamen toe ze van de minister de opdracht kregen te gaan schrijven tegen verlichting op de persoon en niet op de fiets. Maar dit wordt een hele andere discussie.
 
Denk na bij wat je doet, ik ben ook niet roomser dan de paus. Sterker nog, heb helemaal niks met dat geloof.
"Do not regret growing older. It is a privilege denied to many."
http://www.youtube.com/watch?v=eE_IUPInEuc&feature=youtube_gdata_player

Offline member

  • *****
  • Berichten: 11345
Re: Discretionaire bevoegdheid van opsporingsambtenaar
« Reactie #2 Gepost op: 04-05-2009, 13:16 »
Je moeder voldeed volstrekt niet aan de trias politica van Montesquieu: ze bepaalde niet alleen de regels (wetgeving), ze berispte je (rechtsprekende macht) en ze gaf je een pak op je broek (uitvoerende macht).

Klopt niet helemaal hoor!

Maar als ik zie dat de rechtsprekende macht overbelast raakt (- bewijs - ), dan lijkt het me beter dat de opsporingsambtenaren als uitvoerende macht wat minder de rechtsprekende macht tarten middels vergezochte verbalen. Hierbij zijn de gevolgen van de credietcrisis nog even buiten beschouwing gelaten.