Weer terug,
Na een afstappertje aan het eind van de (donderdag)middag, hebben we maar besloten niet meer te rijden.
Bij Wilhelminaoord hard op m`n pet gevallen in diepe spoorvorming voor een bocht (geen beeldvorming van, schijn een half uur gezegd te hebben dat ik geen idee had hoe het gekomen is)
Kop voelt wel weer goed, lijf doet nog wel auw.
Erg jammer, prachtig rijden daar, en geen bordje gezien! Ondanks dat we als ambassadeurs reden wel wat boze gezichten, maar het was dan ook erg stoffig.
Tot de Midsummer!