Gebruikersnaam: Wachtwoord:
 

Auteur Topic: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag  (gelezen 6155 keer)

Offline member

  • Member
  • *
  • Berichten: 42
UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Gepost op: 13-11-2006, 15:04 »
Nou ben ik geen journalist of een begaafde schrijver en ik kan wel iets smeuig vertellen maar dit is mijn eerste poging iets op papier te zetten van me eerste rally uitstapje. Ik heb al door dat ik de volgende keer wat aantekeningen moet maken.

UAE Challenge 2007.

Voorbereiding :

Tja je besluit op een gegeven moment om mee te doen aan een rally, voor mij was de keuze welke rally heel eenvoudig. Ik woon in Dubai en heb diverse vrienden die de rally hier (The UAE Desert Challenge) wel eens gereden hebben dus een FIM Rally met alle toeters en bellen.

Nou ben ik iemand die nog nooit een Nederlandse enduro heeft uitgereden, en het bourgondische vermaak altijd een belangrijke rol speelt dus beginnen aan een lange rally zou wat voorbereidingen kosten. De eerste stap is zelfkennis, ja ja eerlijk zijn tegenover jezelf, waar kom je tekort, wat zijn je zwakte punten en het allerbelangrijkste : wat zijn je verwachtingen.. Je moet een analyse maken van wat je nodig heb om mee te kunnen komen. Ik kan niet aan een wedstrijd meedoen van dit soort kaliber en tevreden zijn met de laatste plek hoewel eindigen waar dan ook belangrijk is. Het spreekt mekaar een beetje tegen maar later daarover meer. Mijn doel was meedoen en toch voormezelf presteren. Tegen een goede vriend had ik gezegd, top 20. Die lachte wat en zei doe normaal en finish nou gewoon.

Nadat ik een aantal mensen gesproken heb, een paar boeken gelezen, heb ik voor mezelf de volgende punten gevonden die van essentieel belang zijn om met goed gevolg mee te kunnen doen.

Mentalegesteldheid (kun je alleen opereren in de woestijn , paniek vreet namelijk energie, ) kun je doorbijten als het zwaar wordt. (Geloof me daar twijfelde ik aan).

Rijervaring : Ik ben een middelmatige rijder met nagenoeg nihil motorcross ervaring maar ik rijd schijnbaar technisch verzorgd. Vrienden hebben me verzekered dat ik rijd technisch mee kan komen. Onze doordeweekse ritjes met onze groep waarvan enkele ook de Challenge hebben gereden hebben gewerkt als graadmeter. Ik kan meekomen dus het technisch gedeelte zit wel goed. Ik heb waarschijnlijk meer woestijn ervaring dan de gemiddelde rally rijder. (Afgevinkt)

Je moet fit zijn !!!! damn, dat betekend trainen. Dat betekend sportschool dat betekend afzien, dat betekend pijn.

En je heb een rally fiets nodig.

Ik had :

Geen ruggegraat (nou ja, volgens zeggen)
Een 2005 Honda 450x
Woestijn ervaring (1,5 jaar, 2x in de week)
Geen roadboek ervaring
Beetje gps kennis
Geen conditie
Een grote bek

Lang verhaal kort gemaakt, ik ging naar de sport school (met vriendin) ja dat werkte , verrek, het is nog leuk ook vooral RPM (spinnen) mooie kontjes voor in de klas dan wil je wel fietsen. (2 tot 3 keer in de week) Ik heb een keer een achtelijke klas geprobeerd, the hour of power with Ali, een soort body pump met house muziek en twee kleine gewichten in je handen en maar huppelen. Omdat mijn vriendin erbij was dacht ik niet te flauw, dan maar iets grotere gewichten dan haar. Dat ene les heeft me 2 weken revalidatie gekost, onstoken pezen, aaaaaaarghhh.

Maar al met al ging mijn conditie vooruit.

Chapter 2.

Motor, nou is een Honda een best goede motor. Ik heb leren rijden een jaar of acht terug door een college die een Husky reed. Dat was stoer, maar ik wilde nooit aan zo een viertakt want dat was pas klote starten dus ik kocht een WR360 tweetakt (destijds 32 jaar oud en eerste motor sinds 20 jaar een 360 whahaha alle dank aan JST motoren. Toen ik verhuisde van Den Bosch naar Dubai kocht ik dus deze Honda. Trouw als ik ben vertrouwde ik de rally preparatie toe aan diezelfde motorzaak in Dubai....... Goede plannen, KTM kuip van Adventure erop en gaan. Helaas drama na drama, speaker draden, afgebroken bodemplaten, versnellingsbak problemen.... dus na rijk beraad en een nieuwe evaluatie van middelen verhuisd naar Gecko Motorcycles. Gecko is opgericht door ene Sean Linton (8 algemeen UAE Challenge 2006), deze schot heeft meer achter zijn naam staan en is test rijder voorBMW geweest, goede connecties met alles wat ruikt naar rally en die zou mijn fiets dus afmaken, nou ja, stripppen en opnieuw beginnen.

De lijst is lang maar goed, men neme een standaard Honda en koopt het volgende erbij

Talon naven en excel velgen (volgende keer de Haan, die zijn sterker)
25 liter acerbis tank
pro-taper stuur
scotts stuur verhogers
ohlins stuurdemper
HGS rally pijp
Verhoogde zadel met suede
Fatsoenlijke vering
Dunlops 753 (hele stapel)
Touratech roadboak (liever MD)
Touratech GPS bracket
Sentinel bracket
Antennes (GPS, Iritrack, ERTF)
WR 450 koelvloeistof flesje
Deugdelijke bodemplaat (met ventilatie gaten)
Achterlichten extra LED
Diverse beugels (laat dit door een prof. doen)
Roadbook besturing incl ICO besturing
Uren monteur

En hoepla, je hebt een Rally fiets (zo zijn er 8 nagenoeg identiek gebouwd) Simon Pavey (jaja ook een Aussie) reed e rook op. Bekend van de Long Way Round en Charley Borman Race to Dakar.

Maar ja, ik moest dus ook een nieuwe versnellingsbak, dan maar tegelijk krukas, zuiger, en kleppen.

5 dagen voor de rally was ie klaar.
Proloog :

Je praat met je vrienden en wat is je tactiek, ervoor gaan in de proloog en vooraan starten de eerste etappe of langzaam rijden en achteraan beginnen en steeds een rijder eraf pikken. Al met al kan ik geen smoesjes hier verkopen maar ik ging ervoor. ....startplek. Wel een vreemde gevoel tussen die bekende fietsen te rijden die je alleen maar kent vanuit de tijdschriften. Nog een paar bekenden komen zwaaien, gigantisch leuk, meer kan ik er niet van maken. Ik weet nog wel te herinneren dat ik dacht (laat ik niet op de proloog op me bek gaan).

Maandag eerste etappe :

Eerst nog met de auto en aanhangers van Dubai naar Abu Dhabi want er werd gestart voor de 6 sterren hotel ”Emirates Palace” de Abu Dhabische tegenhanger van de Burj al Arab. Hmmm roadboek, bolletje pijlte, CAP, HP, hmmmm gelukkig is het een aardig lange laison naar de start van de proef, dus na 60km wist ik hoe het werkte ongeveer. Ik had ook nog nooit met een jas gereden in deze temperaturen en zag daar tegenop maar onnodig want je creert je eigen micro milieu in de jas, zweet en ventilatie, veeeeeel beter dan alleen een crossshirt. De weg naar de bivouac is lang, veel lange paden, grind, maar ook zandpaden niet veel duinen maar veel volgas werk. Ik was erg blij dat ik het haalde. Ik dacht nog als dit een rally is hoeft het van mij niet zo. Klassering (kan mij geen reet schelen). Aangekomen in de bivouac begint de heisa pas. Nieuwe roadboek, 3 kantjes met wijzigingen, kleuren pennen erbij. Sommige mensen hebben hele schema’s roze voor linkse bocht, groene voor rechts, geel voor gevaar etc etc. Ik highline de cautions (!!!) want daar ben ik bang voor. Wedstrijd rijders vertrouwen blind op hun road boek, als er geen waarschuwing staat dan blijft het gas open. (gestoord of gewoon goed). Mijn maatje (Axel) die blijft tegen me zeuren dat ik moet drinken, water water water en 1 liter ISOSTAR. Totdat ik constant met het gevoel loop dat ik moet zeiken. Ga ik zeiken vraagt ie nog ”en wat voor kleur?” Cristal clear. Goed zo je bent gehydrateerd, nog een litertje voor je gaat slapen.

Dinsdag tweede etappe :

Gewoon dag voor dag denken, niet aan finishen en helemaal niet aan een klassering denken, ”me eerste rally, gewoon rustig aan en dan zien we verder wel. De route is erg wisselend, van duintjes 2m tot 30m tot grote zoutvlaktes (vol 5, 135-140 max dan is het op met deze gearing 14-50) dan grote duinen 30m+ en grootvader duinen 150m en meer en hele grote zandsnelwegen. Een tijdje opgereden met een maatje die vorig jaar de finish niet haalde (P. Bergh) nee geen nederlander maar een Zuid Africaan die hier zijn brood verdient met valken vliegen. Een tijdje gevolgd door een heli, en ja hoor publieksgeil, wheelies etc en bijna op me bek ook. !!! Triple Cautions Helicopters en Fotografen, als die opduiken is het link want anders waren ze er niet. De dag gefinisht in een sort waas, ik kan me e rook niet zoveel van herinneren behalve dat ik me nog vers voelde toen ik aankwam. Goed voor het zelfvertrouwen, morgen moet er maar geracet worden.

Ik werk nog aan Dag 3, Dag 4 en 5 en de feest . Laat maar even weten of ik er mee door moet gaan, want enig motivatie kan ik wel gebruiken.

Offline member

  • *****
  • Berichten: 2397
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #1 Gepost op: 13-11-2006, 15:16 »
Aussie,
je doet het goed wij smullen van zulke verhalen
waarschijnlijk kun je aardig rijden maar schrijven doe je ook niet verkeerd
ga zo door en wij komen met een ARMteam jou kant op
greetz peet  ;)

Offline member

  • *****
  • Berichten: 1745
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #2 Gepost op: 13-11-2006, 15:33 »
Je kunt natuurlijk doorgaan met schrijven, maar dan loop je wel de kans dat je volgend jaar een paar man met motoren op visite krijgt. Want je kent het spreekwoord: Het is niet belangrijk wat je weet, maar wie je kent.... Heb trouwens ook een half jaar in Dubai gewoont. Ik zal het wel niet terug kennen want dat was in 1983! Toen was ik meer in asfalt geinterreseerd en heb ik de plaatselijke kartbaan onveilig gemaakt. Een paar fototjes erbij zou natuurlijk geinig zijn. Is het een idee om je verhaal op rallymaniacs te zetten? Dan blijft het een poosje bewaard. Mars leest dit ook vast wel.
Ga zo door, wil graag meer lezen.

Arjen

Offline member

  • *****
  • Berichten: 5705
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #3 Gepost op: 13-11-2006, 16:16 »
Jaaa, mooi verhaal man. Vertel verder!

Offline member

  • *****
  • Berichten: 1309
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #4 Gepost op: 13-11-2006, 16:20 »
keep it coming....  ;)
Amsterdam naar Japan, Australie en Indonesie () 2007 - 20??
http://picasaweb.google.com/mbaars99

Offline member

  • Modje
  • *
  • Berichten: 2587
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #5 Gepost op: 13-11-2006, 16:20 »
Meer , meer  :D

Offline member

  • Member
  • *
  • Berichten: 42
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #6 Gepost op: 13-11-2006, 16:53 »

Ons speel terrein



de proloog, stijf van de zenuwen



de finish

Fotos van alles ertussen volgen zsm.

groetjes Aussie

Offline member

  • Member
  • *
  • Berichten: 81
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #7 Gepost op: 13-11-2006, 17:17 »
Maak ons gek van jalouzie ! Smullen, dit soort verhalen.  :)

Offline member

  • *****
  • Berichten: 2710
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #8 Gepost op: 13-11-2006, 17:44 »
Geweldig!!! Keep it coming.

En je schrijft ook erg vermakelijk moet ik zeggen  ;D

Ik wil ook eem keer naar Dubai, want die eerste foto...... daar wil ik er ook eentje van...... van mezelf natuurlijk  8)

Offline member

  • *****
  • Berichten: 357
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #9 Gepost op: 13-11-2006, 18:16 »
de finish

Hè, nu heb je het einde verklapt :)

Goed verhaal, doorgaan!
Booze may not be the answer, but it helps you to forget the question.

Offline member

  • *****
  • Berichten: 5359
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #10 Gepost op: 13-11-2006, 18:51 »
geweldig!
ik vind het ook mooi dat je er met wat details bijvertelt hoe er toe gekomen bent, ik den kdat dat voor veel mensen hie rop het forum vaak een vraag is.. wat moet ik doen, wat moet ik verwachten, kan ik zoiets nou ook?  (geld ook voor mij.. :-) )

grts


Offline member

  • Four is more!! EML MQ 750 (AT Quad), Scania P93M 4x4, Renault TRM 2000 4x4
  • *****
  • Berichten: 311
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #11 Gepost op: 13-11-2006, 18:59 »
GA DOOR! ::)  GA DOOR!!  ::) IK BETA.... :-X, (nee dat nog net niet)

Geweldig verslag ;)
Doe mij maar off-road op vier wielen.... dan val ik namelijk niet zo gauw om.... snap je??!!

Offline member

  • KTM 660/Africa Twin/DR-Z 400 E
  • In memoriam
  • *
  • Berichten: 6475
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #12 Gepost op: 13-11-2006, 20:09 »
enneh, geile fiets heb jij!
Als je het gevoel hebt dat je alles onder controle hebt, dan ga je gewoon niet hard genoeg!! - - - (www.motorbikes2africa.nl)

Offline member

  • *****
  • Berichten: 2206
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #13 Gepost op: 13-11-2006, 22:39 »
enneh, geile fiets heb jij!

Yep, mooi rally lampekapje. Waar komt dat vandaan?
Verder heerlijke verhalen :D
Zit niet meer op de DRZ, soms op de Alp en vaak op de MTB
Maar zit nog wel steeds onder de modder...

Offline member

  • Member
  • *
  • Berichten: 42
Re: UAE Challenge Eerste Poging tot Verslag
« Reactie #14 Gepost op: 14-11-2006, 06:59 »
Dag 2. Avond.

Vriendin is aangekomen in het bivouac, dat maakt het wel gezellig. Nou waren we niet helemaal verstoken van vrouwelijke schoon maar vertroetelt worden door je vriendin is toch wel ideaal. Om een beter beeld van de bivouac te schetsen en onze verzorging hetvolgende :

De bivouac voor de Challenge verplaatst niet. Iedere avond hetzelfde kamp. Helicopters, Tankwagens (gratis benzine) circa 700 mensen. Wij als Team Gecko en Team Retox en The Desert Muppets (Mohawk op de Helm) hebben de volgende rijders :

Sean Linton Honda 450X Gecko (rijke rally ervaring)
Paul Welling 450X Gecko (zero rally ervaring)
Ian Foley KTM 660 (6de keer op de Challenge)
Laurie Lee Yamaha 450 (4de keer op de Challenge)

Angelo Bardone 450X Retox Jonge hond 2de keer challenge
Peter Bergh   450 X Retox 2de keer de Challenge
Simon Pavey   450 X Retox gezellige aussie met ruime rally ervaring

David Dubois 450 X Gecko (6de keer de Challenge)
Paul Tomlinson 450 X Gecko (maagd)
Jason Socket KTM 525 Rally (maagd)

James Honda 450 X Gecko (late entry) jonge hond maar vreselijk snel en onbesuisd.

Verder hebben wij een groep monteurs onder leiding van Alex (voormalige monteur van Alfie Cox) en Sean G. Die voor Jan de Groot heeft gewerkt, twee vrijwillige Russen, een moneur van Honda uit Zuidafrika, een grote Kiwi en dan nog ca 4-5 mensen voor de catering en support op de PC’s.

Henno heft ook kunnen profiteren van alle support en was verwelkomd binnen de groep.

Al deze mensen incl. Rijders waren gehuisvest bij elkaar een verzaqmeling van 8 grote tenten en 12 kleine puptentjes.

Maar goede de avond routine, fiets inleveren monteur vertellen wat je meegemaakt heb als dat al dan niet van de fiets af te lezen is. Daarna zitten drinken, omkleden, drinken, urineren, drinken, naar de rijders briefing waar je te horen krijgt wat je wel en niet moet doen de volgende dag waar de gevaren loeren. Je zit tenslotte in the middle of nowhere. OP het bord kijken waar je geeindigd bent die dag (alles onder de 30 en voor Henno vind ik prima) die rivaliteit onstaat toch wel, beste Nederlander wordt ik toch nooit maar tweede nederlander is beter dan laatste Nederlander. Frans blijf ik steevast Eric noemen, damn waarom weet ik niet maar het flapt er gewoon uit. Lullig en alvast me verontschuldiging daarvoor.

Na de briefing krijgen we eten , onze groep heeft eigen catering (lees kook tent) en dus staan we niet in de rij bij de catering van de organisatie. Negen uur bedtijd, mijn vriendin die mogelijk met stoute plannen is gekomen om de stress te verminderen laat die plannetjes stil varen. Pffffffffff moet er niet aan denken.

Dag 3.

Vertragingen, mist, tussen de duinen, de start is voor de bivouac, de start voor de liason (6 km) Ondertussen heb ik kennis gemaakt met een Italiaan F. Ghitti een voormalig squash pro, zijn sponsor is een Italiaanse casino, waarschijnlijk omdat hij daar een hoop geld heeft heen gebracht. We vormen een klein beetje een broederschap omdat we iedere gelegenheid waarnemen om een peukje te roken.

Tegen de tijd dat we starten is het al warm, we krijgen te horen dat de laatste pc vervalt (44 graden vandaag). Over glooiend terrein, gaat het gas erop, ik ben enigzins eigenwijs en voel me thuis in de woestijn dus sporen volgen is niet per definitie mijn manier van navigeren. Het moment dat duinen opduiken en de roadboek HP vermeld, schakel ik over om de GPS te volgen pijl volgen en kijken naar de afstand naar volgende waypunt en dan me route kiezen, het liefst over maagdelijk zand. Dit gaat goed, ik schuif een paar plaatsen op. Ik kom uit de duinen en zie een quad voor me, respect voor deze jongens want quads zijn k-dingen om te rijden. Gas erop en over de zoutvlakte naar een nieuwe duinenkam krijg ik hem te pakken. Gas er verder nog een blik achterom zijn duim omhoog, prima en dan ineens Jezusssssssssssss Goffer, Kaffer (ja ik) wat glooiende duinen leken blijken duinen met een ronde top maar een bijzonder scherpe afstap aan de andere kant (4,5 m hoog). Efin gofferend in me helm denk ik nog dit gaat niet goed. Ik vlieg, ik land en laat ik de onhebbelijkheid hebben om op me tenen te rijden dus ik klap omlaag en mijn linker enkel klapt dubbel (hyperextension heet dat in medisch gezeur blijkt later). Ik val niet maar de quad gaat voorbij terwijl ik mezelf herneem. Ik besluit beter op te letten en dichterbij de sporen te blijven.

Ik ontzie me enkel de rest van de dag maar bij iedere sprong voel ik de scheuten. Bij de PC maar een liter water in me laars gegoten, dat helpt wel net als de brufen600. Er zijn er bij in de verzorgings team die denken aan stoppen whahahahha echt niet. Als staan niet gaat kan ik altijd nog zitten, heb ik tenslotte jaren ook gedaan. De pijn vermindert en ik kom uit de special relatief ongehavend en erg voldaan. Nu nog 100 nog wat km over asfalt naar de bivouac.

De volgende twee paragrafen zijn optioneel om mijn karakter en eerlijkheid te waarborgen.

Tijdens deze liason recht stuk asfalt rotonde links af :
Optie 1.
Ik kom aanrijden en zie een Toyota Landcruiser op rotonde en wijk er voor uit en glijd over het asfalt tegen de stoep (zand op de weg). KT KT KT KT niets aan de hand behalve wat asfalt uitslag op me arm totdat ik me motor zie een gat in het koppelings deksel. (klein gaatje). Voorbreid op alles leg ik me motor op zijn zij pak mijn vloeibaar aluminium uit me heuptasje en vul het gaatje en rij naar de bivouac.

Optie 2.
Lui en verveeld , her en der wheeliend kom ik aan op een rotonde, denk ”die pakken we super moto stijl, drift met mijn achterwiel wel ff over de zand en suis zo langs die landcruiser. Fout crash. Gat in Koppelingsdeksel. Heel toevallig komt er een wrangler jeep met een aanhanger met een KTM erop, Ik besluit me fiets erop te gooien en naar de bivouac te rijden. In de auto bel ik met de monteur , hoop heisa want vervoer tijdens liason mag niet, KT KT KT we besluiten 10km voor de bivouac te stoppen en een nieuw deksel te monteren (vergeet niet de olie), 10min reparatie werk nog 10 min rijden inklokken en klaar is kees. Geen FIM official gezien nope mooi, geen straftijd.

Iedereen in onze kamp lacht omdat ik nota bene op het asfalt tijdens een liason op me bek ga. Ik worstel me enkel uit mijn laars en onze moeder kloek zeg dat ie in het ijs moet. Weet je wel dat dat pijn doet, een warme ledemaat in het ijs hangen!!!!!!! Naar de medische staf gaan wuif ik weg want naast medische hulp prikken deze mensen ook je bloed en checken je op hydratie en dan kunnen ze je uit de rally gooien.

Later op de avond is een van onze verzorgsters, een pitpoes met mooie maten aan het sjansen met een van jongens van de rescue team (uniformen en vrouwen pfff) maar goed hij ziet me hinken en denkt laat ik die jongen ff helpen want dan wekt dat de sympathie van deze dame. Zijn oordeel Hyperextension, pees verrekt en bot gekneusd. Tapen en pijnstillers (Voltaren).