Vandaag mijn baggerbrik opgehaald.
Gelukkig had de man in Varsseveld een vriend in Delft met een grote bus, dus ik hoefde niet op en neer naar 't Oosten. Meteen na thuiskomst ding op het terras gezet, mooi sleuteldagje. Om te beginnen alle overbodige zooi eraf gehaald: bagagerekje, kentekenplaathouder/verlichting, pinkers, duosteunen, rechterspiegel (één spiegel vind ik zo nu en dan toch wel handig). En de schakelpook een stuk omhoog. De vorige eigenaar had volgens mij echte Donald Duck voeten.
Meteen de tank/zadel eraf en een Dynojet St II kitje erin. Mensen wat een verschil is dat. De elastieke gaskabel is ineens een stangetje geworden. Ding is zeker bruter dan mijn Dakar, veel agressiever in het middengebied. Topvermogen is misschien minder, maar middengebied is duidelijk vetter. Loopt onderin nog een klein beetje hakkelig, misschien dat de naald een ietiepietie omhaag mag. Fiets is standaard trouwens veel te lang gegeard, pas boven de 80-90 heb je wat aan de vijf. Daar moet nog heel wat veranderen. Alleen een tandje minder op de voorkant zal niet voldoende zijn denk ik. De voorvering is niet echt op mijn massa vorbereid, dus daar gaat een setje vervangingsveren wat aan doen (onderweg).
Voor een 10 jaar oude brommer is de fiets best in puike staat. Hier en daar een beetje roest, maar alle boutjes komen verder prima los zonder af te breken/dol te draaien etc. Wat sleutelt dat trouwens lekker, alles gewoon zeskant ipv. van een cocktail van zeskant, imbus en torx.
Eindelijk een fiets die ik met een gerust hart neer kan kwakken (en zonder je rug te kraken weer optilt).
Viva la France!!