Volgens mij is kettingsmeersel net zo persoonlijk als banden. De een zweert bij WD40, de ander vind dat het spul niet gemaakt is om te smeren, maar om water weg te werken (WD40 = Water Displacer, de 40-ste poging om de formule goed te krijgen, toch?). De een vind drylube prima, de ander vind dat de O-ringen daar niet soepel genoeg mee gehouden worden. Net zoals er geen ideale band bestaat voor alle situaties, bestaat er ook geen kettingspray voor alle situaties.
En ik? Als ik het idee heb dat een kaarsvlam koud is kan iedereen zeggen wat-ie wil, maar dan zal ik toch echt eerst mijn vinger in een kaarsvlam moet steken voordat ik pas gelooft dat dat warm is.
Ik heb het advies van hier gevolgd, de ketting schoongemaakt met olie en ontvet met wat Dreft, ingespoten met PTFE, laten drogen, en ermee de klei in. Nou, misschien dat droog zand niet blijft plakken, maar klei wel. En dat smeren-met-olie idee blijft knagen, dus de enige manier om innerlijke gemoedsrust te krijgen is het gewoon uitproberen.
Werkt het niet, dan knip ik de tiewrapjes door, en gaat de Pro-oiler weer terug de kast in. Werkt het wel, dan ben ik blij.