Koolstofvezel, glasvezel, aramide en UHMW-vezels als Dyneema hebben wezenlijk verschillende eigenschappen.
Ik zou bijvoorbeeld niet gauw een voorbouw van koolstofvezel maken. Wel mooi licht en stijf, maar dat heeft ook een nadeel: als het een harde klap krijgt scheurt de voorbouw of de bevestiging, want die energie moet tenslotte ergens heen. Als het heel moet blijven moet het mee kunnen buigen.
Kunststoffen als polypropyleen of polyethyleen hebben daar een voordeel: ze kunnen schier oneindig meebuigen en breken niet. Een bekend voorbeeld van HDPE is een plastic snijplankje in de keuken. Zacht plastic, maar vrijwel onverwoestbaar.
Die 'slapheid' heeft ook een nadeel: je zult meer materiaal (of een slimmere constructie) moeten gebruiken om te voorkomen dat de boel gaat dansen voor je neus. Nu is het spul zo'n 1.5x lichter dan koolstofvezel-laminaat en bijna 3x zo licht als aluminium, dus dat kan er opzich wel vanaf.