Touratech (en ktm) gebruikt een Hall-sensor: Deze dingen willen een magneetveld zien recht naar de sensor gericht. De magneetpool moet dus 'naar buiten' wijzen, van het wiel af (en de andere kant dus 'door het wiel heen'). Volgens mij maakt het weinig uit of je de noord of zuikant neemt, als je zelf al het verschil kan zien
Het werkt het beste als je een soort 'kring'vomt van metaal met daarin ergens de magneet en de sensor. Bij de LC8 draaien bijv alleen de schijfremboutjes langs de sensor, de magneet zit achter de sensor (in het sensor blokje), en draait dus niet. De boutjes sluiten als het ware steeds de kring, waardoor het magneetveld in de sensor toeneemt.
Sommige andere tellers, bijv sigma, gebruiken een reed-contact: Een contactstripje in een vaccuum glasbuusje. Hierbij worden de contactlipjes naar elkaar toe getrokken door het magneetveld. Bij dit type is het belangrijk dat de kring in de lengte!! van de sensor loopt: dus de noordpool aan de ene kant van het buisje langsgaat en TEGELIJKERTIJD de zuidpool van de magneet aan de andere kant langs. Stel dt je het buisje in de lengte langs je vork knoopt, dan moet het magneetje (op een spaak) dus met de ene pool naar de as wijzen, en met de andere pool naar de velg. dan werkt de sensor het beste. Dit vereist dus een andere magneetopstelling!
(dit wil niet zeggen dat een van beide systemen helemaal niet reageert als je het fout doet).
De afstand (door vrije lucht) van de mangeet tot de sensor is kritisch: Het magneetveld neemt inprincipe met de 3e macht af met de afstand (heel rap dus).
Verder moet de 'contact'puls lang genoeg zijn voor het computertje. Zit de magneet/sensor ver naar buiten in het wiel, dan komt de magneet snel langs, en is maar heel kort bij de sensor. Binnenin het wiel (dichter bij de as) is het natuurlijk veel gunstiger.
misschien heb je hier iets aan...
grts