Dag 16, Zondag 1 Juli.
We staan na een goede nachtrust op om 7:30, en een dik uur later rijden we weg bij het hotel voor een mooie rit.
Prima dag om vandaag mn 39e verjaardag te vieren..
Als eerste gaan we vandaag de `Rossfeld panorama strasse` rijden, een schitterende route die tegen de Obersalzberg aan ligt.
(
http://www.rossfeldpanoramastrasse.de/ )
Nadat we tol hebben betaald (paar Euro), begint meteen het genieten!
Wat geweldig is dit, de weg werkt zich via haarspeldbochten slingerend omhoog de berg op.
Het asfalt is perfect, het weer is perfect, en er is nu nog bijna geen verkeer, zalig dit :!:
Naarmate we omhoog rijden worden de vergezichten over het Berchtesgadener dal steeds mooier..
We stoppen op een mooi punt en schieten wat plaatjes van deze fantastische omgeving.
Op de achtergrond is het Adelaarsnest te zien.
Hier uitzicht op de `Untersberg`, de berg waar Hitler vanuit zijn huis op keek.
We stappen weer op er rijden genietend van dit motorwalhalla weer verder naar het volgende uitkijkpunt.
De Rossfeld panorama strasse is niet heel erg lang (je kan hem in een half uurtje rijden), maar de uitzichten zijn fenomenaal en de weg ook.. echt een aanrader dit..!
Het volgende punt op de agenda vandaag is een uitstapje naar Oostenrijk, bij Salzburg staat een groot kasteel wat we willen bekijken.
Vanaf Berchtesgaden is het maar een kort stukje naar de Oostenrijkse grens, waar we bij een pomp eerst een paar vignetten halen en op de motoren plakken.
Ondertussen begint de temperatuur alweer te stijgen richting 30 graden..
Na een kilometer of 20 zien we in de verte het kasteel al liggen op een heuveltop, erg indrukwekkend.
Eenmaal aangekomen bij het kasteel moeten we nog een weg naar boven vinden, we willen met de motoren zo dichtbij mogelijk parkeren bij de ingang.
We vinden een smal paadje wat omhoog lijkt te gaan richting het kasteel, maar het loopt dood en we moeten keren.
Tijdens het draaien op het smalle weggetje begint de koppeling van mn motor weer te stinken, toch even goed in de gaten houden.. :?
We rijden wat heen en weer onderaan de berg waar het kasteel op staat maar vinden geen weg, we parkeren de motoren dus maar bij een wandelpad wat wel naar het kasteel leidt.
Snel de motorjassen in de koffers gedaan en in de warmte omhoog gelopen.
Onderwijl hebben we een mooi uitzicht op het kasteel.
Het pad naar het kasteel is lang en op sommige punten steil, mede doordat ik nog moeie benen heb van al het lopen gisteren, en ook door de warmte ben ik wat sjacherijnig, dat wordt nog meer als blijkt dat aan de achterkant van het kasteel een soort kabellift met een kabine op de berghelling is gemaakt die helemaal omhoog leidt naar het kasteel.... Grr lekker dan.. :evil:
Het laatste stukje omhoog naar het kasteel slepen we ons bijna omhoog... :shock:
Het kasteel blijkt wel de moeite waard te zijn, een joekel van een burcht waarin een hoop te zien is.
Het uitzicht op Salzburg is erg mooi vanaf het kasteel, zeker met dit heldere weer is de stad mooi te bekijken.
Aangezien we aardig dorstig zijn van de wandeling naar boven pakken we een terrasje met uitzicht over de stad, waar we even in de schaduw bijkomen.
Na deze (broodnodige..) pauze weer verder gelopen om dit mooie kasteel van binnen te bekijken.
Onlangs hebben ze bij werkzaamheden in een van de vele grote kamers van het kasteel achter een muur een paar fijn bewerkte bogen gevonden die in goede staat bleken te zijn.
Van harnassen, helmen en speren is een mooie expositie gemaakt, apart gedaan zo.
Blik vanuit een van de vele ramen op Salzburg.
Dit kasteel is echt een aanrader, alleen al het mooie uitzicht op Salzburg maakt het een bezoekje waard.
Meer info:
http://www.salzburg-burgen.at/en/ en
http://en.wikipedia.org/wiki/Hohensalzburg_CastleBeneden maken we nog even een foto van het kasteel met de motoren ervoor.
We rijden weer terug Duitsland in, naar ons appartement in Berchtesgaden.
Bert heeft besloten om even te relaxen en een stukje te lopen naar het centrum van Berchtesgaden, Rogier en ik willen nog een keer de Obersalzberg oprijden om te voet de Mooslahnerkopf op te zoeken.
Elke dag liep Hitler met zijn gevolg naar de Mooslahnerkopf, een theehuisje/uitzichtpunt (gebouwd op een door Hitler zelf gekozen plek) op een half uurtje lopen van zijn huis.
Tijdens deze wandelingen werden alle belangrijke, actuele oorlogszaken besproken.
Vanuit het dal van Berchtesgaden leek het punt op een schedel en het had van de bevolking dan ook de naam Mooslahner Kopf gekregen.
De Mooslahnerkopf was het absolute lievelingsplekje van Hitler, soms nam hij een verrekijker mee om zo onopgemerkt de gewone `volksgenossen` in het dal van Berchtesgaden te kunnen gadeslaan.
IJsberend over het plateau bereidde hij zijn toespraken voor of broedde hij belangrijke beslissingen uit.
Hier Hitler met Goebbels op het uitkijkplateau.
Het ronde theehuis is in 1951 vernietigd, de restanten zijn in 2006 verwijderd. Het aangrenzende uitkijkpunt bestaat nog steeds, dat is niets veranderd.
Omdat de oorspronkelijke wandelroute niet meer bestaat (er ligt nu een golfterrein), zullen we wel even moeten zoeken voordat we het vinden.
De route zoals Hitler iedere dag naar de Mooslahnerkopf liep.
Het inmiddels gesloopte theehuisje met rechts op de foto het uitkijkpunt over het Berchtesgadener dal.
Rogier en ik parkeren de motoren op het weggetje vlakbij de plek waar Hitlers huis stond, en zien een smal bospaadje die richting het dal loopt.
We vermoeden dat dit stukje van de oorspronkelijke wandelroute nog wel bewaard is gebleven, en lopen in de hitte (rond de 30 graden) onder de schaduw van bomen richting het golfterrein, wat tussen Hitlers huis en de Mooslahnerkopf ligt.
Het gaat op sommige stukken best steil naar beneden, dan wordt nog leuk om later met deze temperaturen weer naar boven te lopen... :?
We wisten van te voren ongeveer wel waar het uitkijkpunt zich moest bevinden, maar na een drie kwartier lopen vermoeden we toch dat we fout zijn gegaan want we lopen nog steeds door de bossen en nergens een uitkijkpunt te zien..
Op google maps (toch weer makkelijk een smartphone op dit soort momenten) zien we dat we te ver het dal in zijn gelopen..
Omdat er geen pad omhoog loopt besluiten we dwars door de dichte begroeing de helling te beklimmen om te kijken of we het zo kunnen vinden.
De helling is ongeveer 70 graden steil ( :!: ), en binnen vijf minuten is mn t-shirtje doorweekt van het zweet..
Hijgend, zwetend, en af en toe pauzerend om op adem te komen klimmen we ongeveer 200 meter omhoog de bijna verticale helling op.
We maken dankbaar gebruik van de flesjes drinken die we hebben meegenomen, eigenlijk is het veel te warm om nu dit soort dingen te doen pff.
Na deze (epische..
) klimtocht komen we op een pad uit waar we nog een keer op google maps kijken of we nog de goede richting op lopen.
Het moet hier vlakbij zijn en we lopen tussen de bomen/bosjes weer verder.
Na 10 minuten vinden we het uitkijkpunt, een grote voldoening om na onze zoektocht deze tussen de bomen verborgen plek te vinden, we zijn blij dat we niet hebben opgegeven en even hebben doorgezocht.
Het uitzicht over het dal is inderdaad heel erg mooi vanaf dit punt, in de loop der jaren is het aardig dichtgegroeid hier met bomen, dus aan de linkerkant is Berchtesgaden net niet meer te zien.
Bij helder weer zijn rechts in de verte de torens van Salzburg te zien.
We maken een aantal toen en nu foto`s.
Het gevoel om hier te staan is bijzonder en moeilijk uit te leggen, in een boek vond ik een mooi stukje over dit uitkijkpunt wat ik even zal citeren:
`Alleen het plateau waar zowel de houten omheining als de houten bank weer zijn teruggeplaatst zijn nog in tact. Maar het fraaie, spectaculaire uitzicht is nog net zoals het was en het is de wind die vanuit het dal zachtjes door de bomen fluistert en verhaalt over wat zich hier ooit allemaal heeft afgespeeld`. Het theehuisje zelf is dus helemaal gesloopt, ook weer om het geen bedevaartsoord voor mensen met foute gedachtes te maken.
Her en der liggen nog restanten en metalen onderdelen op de helling.
Vanaf het uitkijkpunt zien we nog een stukje origineel pad lopen richting het golfterrein, we lopen weer terug en na 50 meter zie ik half verscholen tussen de bomen in mn ooghoek nog een oud paaltje met prikkeldraad staan.
Verbazingwekkend hoeveel er nog uit deze periode te vinden is..
Ernaast staat een dikke boom die helemaal om een zware stalen kabel is gegroeid, ook komt er een stuk prikkeldraad uit.
En nog wat restanten met prikkeldraad, waarschijnlijk heeft hier een controlepost of iets dergelijks gestaan.
Even verderop lopen we het golfterrein over waar vroeger dus de wandelroute naar de Mooslahnerkopf doorheen liep.
Na nog een half uur lopen komen we (met vermoeide benen..) weer aan bij de motoren.
Ondertussen zien we vanuit het dal een donkere lucht die snel dichterbij lijkt te komen.
We maken dus even voort en rijden snel terug naar het appartement, waar we even het zweet en het bosvuil van ons afdouchen.
Onderwijl begint het buiten te regenen, en binnen de korste tijd valt er een hagel/stortbui zoals ik die zelden heb gezien.. echt gigantisch wat een water er naar beneden komt... :shock:
Binnen een paar minuten zijn de bergen in de verte niet meer te zien en gaat het helemaal loos...
Vanaf het overdekte balkon hebben we een perfect uitzicht, de temperatuur is ook erg lekker nu, even geen hitte meer
Op de weg voor het appartement ontstaat een riviertje en vanaf de daken van de huizen klettert het water op straat, we kunnen elkaar bijna niet meer verstaan door het lawaai..
Om 18:30 is het zo goed als droog, en wandelen we naar het centrum van Berchtesgaden om ergens wat te eten.
De straten zijn binnen een kwartierje alweer bijna droog, het zonnetje breekt door en meteen is het weer warm, al is het nu beter uit te houden als vanmiddag.
Onderweg zien we een restaurant/cafe waarvan Bert meteen begint te glunderen..
Midden in het stadje zoeken we een gezellig terras uit waar we zoals gewoonlijk in Duitsland weer lekker eten.
`s avonds kijken we de finale van het EK voetbal, en komen we bij van deze mooie dag.
Morgen gaan we naar Oostenrijk.
Karel