Zo, we zijn weer terug van drie dagen spelen met Le Professeur in de Franse Ardennen. Nou, we.... ik dan. De andere vier heren keren vandaag op hun gemakkie terug na uitslapen, koffie van Appie en een croissantje. Ik moest helaas alweer bij de baas paraat zijn. Veel meer dan dat is het geloof ik ook niet, beetje cold turkey zo
Zondag met de auto en de oude dame achterop de kar vertrokken. Onderweg tot Namen afwisselend zon en regen, maar in de buurt van Bouillon een pak sneeuw. Eerst een flinterdun laagje, maar verderop zelfs een centimeter of 4 -5
Op de camping gelukkig “alleen maar nat gras, miezerregen en waterkou”. Bijna gelijktijdig kwamen we aanrijden. Ik als mietje met de auto met muziek, airco, kachel, ABS, etc, Dirk met zijn “Diekeboes met koelkast op dak” en de drie bikkels op de motor. Bewonderenswaardig dat ze nog konden lachen bij aankomst (
of was dat een bevroren grimas???).
Ach, ze zullen wel blij zijn geweest dat ze binnen waren
Appie had voor ons geregeld dat we in het enige huisje op de camping konden overnachten, een kans die Max en ik graag aangrepen. Gelukkig wilde Ferd en Ed zich in dit lot schikken. Toch lekkerder dan in je tentje in het natte gras lopen klooien.
Ook vanwege de regen had Appie (Wagenaar aka “Le Professeur”) het programma omgegooid. De rit die hij normaal als relaxte afsluiting rijdt nu op de eerste dag en de “witte paden route” nu naar de laatste dag. Want met regen is die niet te doen volgens hem. Is een soort kalklaag die bij droogweer hard en stoffig is, maar met regen verandert in een harde onderlaag met daarop 1 of 2 centimeter glibberspul, erg verraderlijk.
Maandag: ’s ochtend gelukkig droog. Leuke route door de velden en over heuvels. Vraagt veel concentratie vanwege de gladde omstandigheden, maar verder technisch niet heel moeilijk of uitdagend. Goeie route om in te komen en te wennen aan de omstandigheden. Iedereen overeind gebleven volgens mij.
Je leert daar wel op natgras en andere glibberzooi rijden zeg. En Appie rijdt daar gewoon lekker door. Fiets een tikkie schuin houden. Gewicht op het bovenste steppie, goed kijken en gaan met die banaan. O ja, ....en een dijk aan ervaring natuurlijk
Ondanks 1 mei toch nog ergens kunnen tanken en eten. Onderweg door Appie nog een leuke doorwading ingevoegd en een paar rondjes spelen in een zandafgraving(
kje).
Op een begraafplaats uit de 1e wereldoorlog wezen kijken (50.000 doden!)
en lekker wezen luchen. Ook mooi om te zien hoe Appie na 15 jaar in die omgeving bij iedereen bekend en populair is ondanks dat hij “vloeiend Frans” spreekt………..geen woord dus
Dinsdag zonnig en droog. ’s ochtends nog koud, dus gewoon weer mijn winterbroek van maandag aangedaan en een trui onder mijn Acerbis-rallyjas. Maar die kon ’s middags uit.
Meer technische paden. Doorwadingen van zowel riviertjes als van modderpoelen, steile afdalingen en klimmetjes, veel nattigheid, modder en kleefklei.
Willen jullie niet van die vreselijke remsporen trekken jongens.....
De mooie zweefduik van Max over een plas water heen heb ik (helaas) net niet kunnen vastleggen. Als een kat sprong hij weer omhoog, trok zijn nieuwe fietsie los en plantte zijn billen weer in het zadel. Als hij nog op zijn ouwe trouwe Dakar had gezeten had ik natuurlijk tijd zat gehad. Hele vooruitgang voor hem dus.
Ed en ik hebben het op de grond liggen tot na de lunch weten uit te stellen, maar hebben uiteindelijk op ongeveer 150 meter van elkaar vandaan ook ons Waterloo gevonden. En dat NA de moeilijke klim waar Appie nog uitvoerig voor gewaarschuwd had. Ik zelf dacht na die klim het gaatje met Max ff dicht te rijden, pak een verkeerd spoortje, geef net wat te veel gas en lig op mijn plaat. Ed mompelde ook iets over een verkeerd spoortje……………
De moeilijk klim was trouwens prachtig. Een bospad steil omhoog, waar op veel plekken nog wat water overheen stroomde, voorzien van vette modderpoelen, boomwortels en stenen, hobbels en sporen. Staand op de steppies, trialend op het koppel van de BMW ophoog getokkeld. Van links naar recht, spoortjes zoeken, geen gas bijgeven en vooral blijven staan. 1 keer moeten wachten voor Max die zijn balans ff kwijt was, maar anders had ik ‘m in 1 keer omhoog kunnen rijden, lekkuurrr……!
Maar geen tijd voor foto's
Die dag zoveel modder en andere vieze derrie gezien dat we van Appie de fietsen ’s middag moesten afspuiten. Zo mochten we de camping niet op. Vooral die ouwe BMW moest er weer een beetje proper uitzien had hij aan Antoinette moeten beloven.
Alleen Ferd heeft zich aan slinks aan deze poetsactie kunnen onttrekken door bier te gaan halen en rechtstreeks naar de camping te gaan. Die had natuurlijk al één-en-ander achter de kiezen voordat wij aan kwamen kakken
Woensdag de “witte paden” op. Gelukkig meestal droog, maar op sommige punten nog verraderlijk door de dauw of schaduw. Maar “Le Professeur” zou “Le Professeur” niet zijn als hij daar niet op tijd voor zou waarschuwen. Ook vaak van die mooie slingerende gravelwegen waar je het gas mooi open kan trekken om er met een diepe brul uit de uitlaat over heen te vegen, heerlijk. En weer van die mooie sluip-door-kruip-door paadjes, bergie-op-en-bergie-af, een lekkere doorwading om je fiets weer schoon te poetsen, etc.
Le Professeur full speed omlaag. 70 jaar, very "old school" maar still going strong
Ferd: "ik ging er niet eens volgas overheen"
De stand Hogedrukreiniger - Achterbrugsticker: 0 - 2
Om kwart voor negen vertrokken en om kwart over drie terug op de camping. Mooi op tijd om een biertje te pakken, mijn tentje af te breken en de oude dame weer achterop de kar te zetten. Nu met goeie vastzettips van Dirk die daar inmiddels expert in is. Stond een stuk lekkerder Dirk!
Naar huis vlot gereden tot aan Antwerpen en vanaf daar zeker anderhalf uur verkloot met files. Wat een k-land is dit toch
Bij Breda zie ik in mijn achteruitkijkspiegel ineens een rode KTM-rally opduiken. Toch maar ff het gas eraf om te kijken wie/wat dat is. Is het Roosje op haar nieuwe @.........
Mooi ding zeg!
En vanavond de berg vette motorwas maar eens aanvallen………
Temperatuurverschil in drie dagen: 25 graden
GS GJ
(de rest van de (160 ) foto's volgen als Ferd thuis is en een galerietje heeft geopend) 
