Even een klein verslagje van mijn kant .
Dag 0 de show start echt een spektakel , ga tijdens het rondje over de boulevard onderuit , rij op dat moment rechtdoor de rotonde op en voorwiel is verdwenen , snelheid is laag , ik denk een 15kmph of minder , beide knieen geschaafd , en flink de smoor in .
Dag 1 , lekker rustig begonnen samen met Rob , en na een 60km de proef in , ga lekker en haal al rap rob in die flink is gevallen , stepje afgebroken blijkt later , ikzelf val in de laatste bocht voor einde cp , en beschadig mijn roadbook-ophanging , die scheurt in de tweede proef helemaal door en met wat kunst en vliegwerk weet ik het einde te bereiken met flink tijd verlies .
Na binnenkomst de boel uitelkaar , voorvork eruit kuip eraf , boel gelast , boel weer in elkaar , denk een uurtje of 3 bezig geweest .
Dag 2 , rij niet lekker en kom niet in mijn ritme en begrijp eerst niet helemaal wat er aan de hand is , dacht eerst nog dat door al het sleutelwerk de gaskabels niet helemaal goed zit , maar het getik in de motor wordt steeds luider , vooral bij het naar-beneden rijden , na 200 km een 70km voor het bivak is het over , daar pakeer ik hem uiteindelijk bij een restaurant (start locatie van jaar ervoor ) ga eten en besluit daarna om de oorzaak te gaan zoeken , blijkt de tuimelaar defect te zijn en de stelplaatjes zijn er tussenuit gevlogen , einde oefening tenzij ik een andere kan vinden , maar na een rondje door het bivak gemaakt te hebben , s,avonds laat nadat ik met een auto van de organisatie ben terug gelift wordt mijn hoop aardig de grond in geboord , motor komt 2 uur sóchtends aan in het bivak hoor ik later .
Dag 3 , rij in de Truck mee van memotours naar volgende bivak , wat een fijne groep is dat bij elkaar , en ondanks de toch wel zware teleurstelling , maak ik me nuttig met het opzetten van het bivak en help wat mee met bandjes wisselen tentje opzetten etc , tot ik Roel zie zitten met een opgezette voet , hij is gevallen en kan niet meer verder , eerste vraag van mijn kant wat voor een motor rij je , 690 is het antwoord en je mag hem slopen .
Samen met het service team gaan we aan het werk en , zetten de motoren naast elkaar , en bouwen de tuimelaar over , om middrnacht ga ik voldaan mijn slaapzak in en morgen rijden we weer .
Dag 4 , gaat zonder veel problemen , wel bijna zonder bezine had een paar ltr afgestaan aan Rob , maar haal toch de pomp .
Daarna neem ik een gok op de 2de cp , denk een stuk af te snijden en zo voor een mooie klassering te zorgen , kom echter net na de finish van de cp uit en moet een stuk terug rijden , jammer maar helaas , had me wel een leuke geleken .
Dag 5 , gaat zonder veel problemen , behalve dan tijdens een steile klim in het begin van de cp , voor me is Harry gevallen , zoek een andere route maar te laat sta stil en val om , met hulp van twee toeschouwers zet ik de motor 10 meter hoger op een vlakker stuk en rij zonder problemen verder omhoog , mooie proef met los zand en daarna snelle paden met modder , ik heb het weer echt naar mijn zin .
Dag 6 , ik wil toch nu wel eens lekker er voor gaan op de proef , en begin langzaam maar het gaat steed sneller , rij hem foutloos uit en met een lekker tempo , haal zeker 5 ander in dus het lijkt een aardig tijd te worden , mijn doel was proberen bj de eerste 10 te komen voor de dag ,klassement is toch naar de knoppen , dus alleen het dag klassement resteert nog , helaas in de tweede proef , een snelle die mij en de 690 goed ligt , scheurt weer de roadbook ophanging af , de las heeft het 3 dagen gehouden en ik rij de laatste 30km van de proef met in 1 hand het roadbook en de andere aan het stuur door naar het einde , het mocht weer niet zo zijn en ben nu echt teleurgesteld , maar wat moet je , verzamel alle duck-tape en spanbandjes va andere rijders en maak de boel weer een beetje vast , het is nog 100km offroad naar het bivak en dat zie ik niet gebeuren , samen met Harry die last heeft van zijn knie rijden we over het asfalt naar het bivak 220km uiteindelijk , ik ben gesloopt maar ga meteen aan de slag , weer de boel uitelkaar en lassen , Harry besluit af te stappen de knie is te dik en kan bijna niet meer lopen .
Dag 7 , ik rij als een toerist de route inclusief de proef en geniet van de omgeving , wat is het mooi daar . Rij de verbinding een uur of 3 asfalt rijden , nog een paar uurtjes wachten naast het zwembad , daarna rijden we ons ere rondje , wat weer een heel spektakel is . daarna boel inpakken douchen , eten en feestje .
Het is weer mooi geweest , en het had alles in zich , toch zit ik met een onbevredigd gevoel thuis , omdat ik een dag heb gemist en er voor mijn gevoel meer in zat , aan de andere kant ben ik blij dat ik maar 1 dag gemist heb en de motor heb kunnen repareren , want een tuimelaar was er gewoon niet te vinden daar in Turkije .
Grt Olaf
