Reacties van de NL motorrijders na Stage 1:
Humphrey Senn van Basel (161e):
Op de eerste dag kregen de motorrijders een technische proef voorgeschoteld, met veel stenen, gaten en geulen en listige bochten. In een van die bochten, op ongeveer 25 kilometer in de special, maakte Senn van Basel een foutje. “Ik ging er te hard in, kon mijn motor niet houden en vloog uit de bocht”, vertelt hij in het bivak in San Luis. “Ik heb zelf niks gelukkig – nog geen schrammetje – maar het voorspatbord van de motor was afgebroken. Dat moest ik ter plaatse repareren en het duurde even voordat ik alles weer in orde had. Ik schat dat ik bijna een uur verloren heb.”
Ondanks de tijdverslindende reparatie haalde Senn van Basel acht man in. Hij startte als 169ste van de 171 motorrijders in de wedstrijd en kwam met de 161ste tijd over de streep. “Het is toch wel fijn om wat verder naar voor te mogen starten, dus ik hoop dat ik in de tweede etappe uit de problemen blijf en nog meer plaatsen kan pakken. Dan heb je ook wat minder last van stof.
“Het rijden gaat lekker. Ik heb het meeste last van de hitte. Ik ben een grote vent en ik verbrand veel energie, maar eten kan ik niet op de motor. Ik moet mijn energie uit drinken halen, maar dat was al na een uurtje op. Het water in mijn camelbag was bovendien warm geworden en dan is het niet verstandig om het te drinken. Gelukkig stond er langs de verbindingsroute van de finish naar het bivak in San Luis heel veel publiek, rijendik. Dus ik heb overal koud water en cola gebietst. Gracias Argentina!”
Jan van Gerven (82e):
Dag 1 zit er op! Jan heeft rustig aan gereden, ontzettend veel stenen dus erg wennen aan het landschap. Dit is toch wel wat anders dan de 'Oirschotse heide'. Uit de uitslagen blijkt dat Jan op een 82e plaats is gefinisht. Het roadbook word op dit moment door Jan in orde gemaakt zodat hij morgen weer aan de start kan staan van etappe 2. Hierover morgen meer!
“Het was toch wel goed te merken dat ik een jaar niet op een zware rallymotor heb gereden. Het duurde toch wel tot 100 kilometer in de proef voordat ik mijn draai een beetje begon te vinden. Zo’n technische proef met al die stenen kennen we bij ons in Nederland ook niet, dus daar moest ik ook aan wennen. Ondanks dat ik voor mijn gevoel niet lekker heb gereden, is het toch best goed gegaan. Ik heb een redelijk tempo kunnen rijden en ben niet al te veel tijd verloren. Morgen de duinen in. Dat ligt me veel beter. Zo kom ik vanzelf weer in het goede ritme.”
Hans Vogels (38e):
"Het ging boven verwachting. Ik moest als 74ste starten. Maar vanaf plek dertig starten ze twee aan twee, om de dertig seconden. Dus is er een hoop stop op de proef, dat is echt heel gevaarlijk. Dus ik heb geen enkel risico genomen. Ik ben m'n eigen tempo gaan rijden. Op een gegeven moment kom je toch in het stof, daar kun je niks aan doen. Toen ben ik heel voorzichtig gaan rijden en zo heb ik rijder voor rijder gepakt. Uiteindelijk ben ik 38ste geworden, daar ben ik hartstikke tevreden mee."
"Ik heb natuurlijk heel veel pech gehad afgelopen jaar. Maar ik ben altijd blijven strijden om terug te komen. Ik heb echt lekker gereden. De motor was goed, de monteurs hebben hard hun best gedaan. Ik heb ook genoten van de duizenden mensen langs de kant."
“Het was een technische proef, die mij wel goed lag. Het leek erg op de proeven die we in het WK enduro kennen, maar dan langer en op roadbook. Doordat er iedere halve minuut twee rijders startten, was er heel veel stof. In het stof zie je niets, dus ik heb heel rustig gereden en soms zelfs even gewacht tot ik weer iets kon zien. Ik heb nul komma nul risico genomen. Zodra er een beetje wind was en het stof wegwaaide, heb ik aangezet en kon ik wat gaten dichtrijden. De laatste 40 kilometer reed ik in mijn eentje en kon ik lekker doorrijden.
Ik ben toch wel verrast met dit prima resultaat. Ik had niet gedacht dat ik nu al bij de eerste veertig kon rijden. Dat is echt boven verwachting. Ik moet nu wel oppassen dat ik niet overmoedig word. Het is best zo, ook als ik morgen zestigste word. Ik moet mezelf niet opjutten, geen gekke dingen doen en vooral niet vallen. Ik heb geen last gehad van mijn schouder en dat geeft veel vertrouwen.”
Frans Verhoeven (18e):
"De eerste etappe was lang en warm, een etappe van meer dan 11 uur! De special was snel en pittig, met daarin voor mij geen ruimte om risico's te nemen en reed ik gewoon mijn eigen tempo. In het midden van de proef, op een hoogte van ongeveer 2.000 meter, verloor ik helaas wel een beetje tijd maar kon dat in het laatste gedeelte van de proef weer goed maken. Over vandaag ben ik over het algemeen best tevreden. Ik ben een paar plaatsen achter Yamaha-rijder Olivier Pain geëindigd en wat nog belangrijker is, slechts 7 minuten achter de leider."
In een kort gesprek dat we lzelf nog hadden met Frans, omstreeks half zes Argentijnse tijd, wist hij bovenstaand verhaal te bevestigen. Hij wilde vooral in de eerst etappe nog geen risico's nemen en gewoon een strak tempo aanhouden. "Er zit maar heel weinig tijdverschil in de groep die net voor me is geëindigd en zoals Henk Vercoelen altijd zei: Na 3 dagen is Dakar niet leuk meer! Nou, ik denk dat dat voor een aantal van deze jongens straks wel zal blijken. De Dakar is een lange, veeleisende uitputtingsslag die elke dag je reserves een beetje meer aantast. Uiteindelijk winnen diegenen die daar het meest zorgvuldig mee zijn omgesprongen. De eerste dagen gaat het nog om seconden, dat verandert later wel."
Henk Knuiman (32e):
Commentaar Henk Knuiman:’’Het was gelijk een hele lange dag. Ik ben tevreden over hoe het rijden ging. Morgen is het al langer met meer navigatie want vandaag was het eigenlijk gewoon sporen volgen’’.
Walter van Sinten (151e):
Vandaag 13 uur op de motor gezeten. Vanmorgen om 6 uur gestart en om 7 uur binnen. De proef was 180 km. Voor mijn gevoel heb ik lekker en goed gereden. Nu de motor in orde maken voor morgen, daarna eten en om 9 uur de rijdersbriefing.
Sjors van Heertum (88e):
“Het was wel een lange dag hoor. Om half vijf vanmorgen zijn we vertrokken. Meteen 800 kilometer; ik heb nu al een houten kont. De start van de special was wel even een bijzonder momentje. Het voelt heel goed om dit eindelijk mee te kunnen maken. De proef zelf vond ik eerlijk gezegd niet zo spannend. Je moest wel goed opletten, want er zaten een heleboel akelige bochtjes in, waar je flink de fout in kon gaan. En het was erg warm, wat best hinderlijk is. Ik heb geen risico genomen, maar wel lekker doorgereden in mijn eigen tempo. Als ik een beetje rond deze plaats kan blijven rijden en voor de quads uit weet te blijven – die dingen maken zo veel stof – ben ik dik tevreden.”
Bas Nijen Twilhaar (73e):
Geen info.
Richard de Groot (133e):
Ondertussen is kistrijder Richard de Groot al binnen op een keurige 52min
Robert van Pelt (45e):
In de beginfase van de special stage heeft Robert veel in het stof gereden. Toen landgenoot Hans Vogels hem voorbij kwam, kon hij aanpikken en kwam hij beter in zijn ritme. Helaas moest van Pelt in de slotfase wat toegeven op Hans Vogels omdat hij last kreeg van blaren in zijn handen. Op zijn tanden bijtend stuurde hij zijn Honda machine naar de finish en eindigde hiermee op een vijfenveertigste plaats.
Het elektrische probleem waar hij gisteren tijdens de technische keuring mee te kampen had, was voor het grootste gedeelte opgelost. Wel ondervond hij nog wat problemen met het licht. Dit probleem zal hij vanavond in het bivak nog op proberen te lossen.
Morgen staat de tweede etappe op het programma. De etappe loopt van San Ruis naar San Rafael en is 724 kilometer lang waarvan 359 kilometer special stage is. Bekijk hieronder een afbeelding van de tweede etappe:
Post Merge: 06-01-2014, 09:41
De eerste stage zit er weer op! Toch best wel veel problemen gelijk in het begin... bijzonder vind ik dat altijd. Auto's die het niet meer doen, last van blaren, schuivertjes maken, camelbak na een uur leeg, enz.
