Beste motorvrienden :
Laatst kreeg ik de unieke en enige kans om eens te gaan test-rijden met enkele motoren van African Queens. Afgelopen weekend dus naar Duitsland, samen met Ton van African Queens Nederland.
Zaterdag in de late namiddag arriveerde ik in Horn bij Ton, om van daaruit richting Munchen te rijden. Eerst effe Herman (HaRRuk) zijn alp nog in orde brengen, koffie drinken en weg zijn we. Tegen 21.30h (denk ik) iets voorbij Frankfurt gestopt om te overnachten.... en op z'n Duits te eten. Voldaan van voedsel en drank zijn we gaan slapen om 's morgens nog een monster ontbijt (met champagne) te verorberen. Dan de auto terug in om in de file te staan en door te rijden naar Queens.
Rond de middag zijn we ter plaatse gearriveerd, blijkbaar net iets te vroeg want Stephan (mister Queens himself) was nog niet aanwezig (ach ja 't is nen Italiaan en die kunnen toch niet op tijd komen.... en eigenlijk waren we gewoon te vroeg).
20 min later kwam hij aangereden en konden we binnen, nou die gast heeft een mooie collectie motoren.... menig mannen-hart gaat hierdoor toch sneller slaan. Als je tussen 10 mooie dames staat krijg je ongeveer hetzelfde gevoel, alleen deze motoren mag je aanraken waar je maar wil, en strelen, en voelen, en starten, en...... er mee rijden (nu efkes niet meer aan die mooie meiden denken he jongens, het gaat hier toch wel degelijk over de motoren !!! ).
Met 2 motoren mocht ik rijden: de KTM adventure (oftewel de Rallye Kappa), en de africa twin (oftewel de Rallye Forte, nauwelijks nog een twin en opgebouwd op een frame van 1988 !!!! )
Dus motoren buiten duwen en dan: Nou Dirk jij wou toch rijden, hier zijn de sleutels en ginder is het bos.....!!!! Nou dat moeten ze geen 2 keer zeggen !
Snel omkleden om dan eerst met de Rally Kappa (KTM adventure) te kunnen vertrekken. Stephan had me al verteld dat deze eigenlijk te nerveus stuurt (eigenlijk gewoon instabiel is) en teveel pk's heeft (heeft meer vermogen dan de standaard versie) . Jajaaa teveel pk's ....dat kan niet (dacht ik). En instabiel ? Ik geloofde er niks van omdat het rijwiel gedeelte van deze KTM toch nog origineel was, enkel wat optische aanpassingen. KTM gaat toch geen motor uitbrengen die instabiel stuurt zekers ...... ? Blijkbaar toch wel (ik snap het nog steeds niet ) , maar straks daarover meer.
Eerst rustig richting bos om daar een vrij lang onverhard pad te kunnen oprijden, en inderdaad tegen 100km/h begint het.... het gevoel geeft maar weinig vertrouwen en het lijkt alsof het stuur alle momenten kan omslaan... dit gebeurt natuurlijk niet maar het geeft wel een beetje een vies gevoel (misschien dat een stuurdemper een must is, hier heb ik geen ervaring mee).
In het bos is de sneeuw nog maar net gesmolten en dit maakt het héél glibberig, uitkijken dus! (zou zonde zijn dat ik val....). Nu blijkt dus dat deze Kappa inderdaad teveel pk's heeft en dat het vermogen vrij hoog in de toeren ligt, goed schakelen dus anders valt ie stil (zo'n keer of 3 dus....). Op een gegeven moment kom ik aan een helling die redelijk recht (weinig kronkels) naar boven loopt en daar ga ik eens doorgeven denk'k. Kruis tegen de tank, gewicht naar voren en VOLLE GAAAAAS! Heb alle moeite om de zwieperige achterkant in bedwang te houden want die glijd alle kanten uit! Reeds in vierde versnelling en zwierend van de ene kant van het pad naar de andere kant valt me ineens op dat ik eigenlijk maar met een slakke gangetje omhoog aan't rijden ben.... teveel pk's dus. Ik denk nog bij mezelf: dieje Stephan heeft al weer gelijk (stuurgedrag en vermogen), achteraf blijkt dat'ie gewoon ALTIJD gelijk heeft.
Boven op de helling stopt het pad (nog steeds op de schuine kant en niet op de top) en moet ik keren, een beetje lastig op zo'n hoge motor. Toen ik dwars over het pad stond begon ik met de motor dwars naar beneden te glijden, echt geen gezellig gevoel om met zo'n dure motor een helling af te beginnen glijden... en toen viel ie nog eens stil ook!!! Snel starten en gas erop ! Achterkantje uitzwiepen en ik stond mooi recht naar beneden en ben dus zonder te vallen beneden geraakt, oef !!!
Na nog efkes de weg in dat bos te zijn kwijt geraakt toch terug in het dorp terecht gekomen en dan terug de parking van Queens opgedraaid. Daar stonden Ton en Stephan te wachten en waren dus héél benieuwd naar mijn reactie. Tja, wat kon ik zeggen: Stephan heeft gelijk het ding rijd eigenlijk niet echt prettig in het bos........ maar toch leuk hoor. Ah ja, na 10 min al begin de ventilator te draaien en die sloeg (denk'k) niet meer af. Volgens Stephan was dit bij de KTM normaal (als je niet genoeg snelheid kunt halen). Conclusie: deze stuurt veel te nerveus in instabiel voor mij. Ook is het vermogen te groot en komt het te laat en te bruut vrij voor mijn kunnen. Als je Meoni of Depres heet zal dit misschien wel enigszins anders liggen.(mijn respect voor al diegene die ook goed kunnen offroad rijden met deze motor).
De volgende motor stond mij al te verleiden en de koplampen riepen mij : kom met eens mij rijden!
Daar stond dus de Rallye Forte, opgebouwd op een frame van de RD03, met een tot 840cc opgeboord blok van een twin. Buiten dit en de achterbrug is er eigenlijk niks meer origineel (denk'k). Deze motor is nog hoger en zelfs met m'n 1,87mtr lengte heb ik het efkes moeilijk om op de motor te kruipen. Stephan doet dit anders, die vertrekt NAAST de motor. Linkse voet op de voetsteun, in versnelling, dan vertrekken en eens op snelheid, dan pas rechterbeen over het zadel om te kunnen zitten (of in zijn geval, het meeste staand).
Dit ga ik nog effe niet proberen, en ik kan toch nog net met de bal van mijn voeten aan de grond. Efkes uitleggen hoe je dat ding start want een sleutel is niet te vinden. Schakelaartje omzetten, knopje drukken en de Forte brult heerlijk. Wat een mooi geluid maakt dat ding seg ! En deze pakt gretig en snel op op het gas !!!! Nou nou dat klinkt lekker.
In z'n 1 en weg zijn we, richting bos dus. Al snel blijkt dat de achterrem stuk is, lastig hoor offroad zonder achterrem. De afslag naar het bos rijd ik dus al remmend vrolijk voorbij omdat de motor niet vertraagt.... dan maar de voorrem en die blijkt wel te werken, alhoewel deze minder goed remt dan de KTM voorrem. Tja de KTM heeft dan ook een dubbele schijf en de Forte een enkele, maar dat maakt offroad toch weinig uit.
Even terugdraaien (dan valt de hoogte vd motor toch wel op hoor, goed opletten dat je je voet niet in een putje zet) en dan het lange pad op richting bos.
Nou nou, wat rijd dit ding lekker !!!! Op het zelfde stuk waar ik voor het eerst merkte dat de KTM instabiel werd gaf deze Kappa geen krimp ! Hij voelt (en is ) veel lichter aan en rijd gewoon zonder morren naar waar je hem/haar heen stuurt. Geen vaag gevoel in het stuur, nee nee eerder vol vertrouwen. Deze motor heeft geen snelheidsmeter dus ik weet niet hoe hard ik reed, maar ik betrapte me erop dat ik naar 5de schakelde en er net aan dacht dat ik geen achterrem had !!! AAAAARCH snel terug schakelen beetje bijremmen met de voorrem want er komt een bocht aan, gewicht naar voor en de bocht insturen met vrij veel gas, mooi driftend kom ik eruit (zonder kleerscheuren). Ik moet er echt goed op gaan letten dat ik geen achterrem heb, want deze Forte rijd zo goed dat het gas er regelmatig stevig opgaat. Het vermogen is o n g e l o o f l i j k ! Het koppel in de lage toeren is direct aanwezig en het vermogen wordt mooi en direct maar lineair verspreid over het toeren gebied. Tov de KTM hoef je niet zoveel toeren te maken omdat het vermogen veel vroeger vrij komt, daarbij moet je ook minder snel terug schakelen. Ook de gewichtsverdeling is veel beter, dit kon ik merken bij een klein springbultje in het bos. Hier voelde de KTM veel top-zwaarder aan, deze Forte blijft natuurlijk zwaar, maar zonder veel problemen kwam ik eerst op het achterwiel terecht (terwijl de KTM iets naar voor dook). In de glibberige modder wil het wonderwel redelijk goed lukken. Voeten aan de grond is moeilijker omwille van de hoogte, maar dit blijkt (voorlopig) niet nodig. Rechtstaan en met de benen de motor goed vastklemmen om zo dan sturend en glijdend door de modder te gaan.
Het steile pad naar boven laat ik (letterlijk) links liggen want ik heb geen zin om daar nog eens naar beneden te glijden. Nee ik kies nu voor het ander pad aan mijn rechterkant. Na de nodige blubber veranderd dit in een mooi hard slinger pad waar vrij hard gereden kan worden en ik ben weer verbaasd over het vermogen en de stuurcapaciteiten van deze motor. Beetje driften, klein bultje over springen, het gaat zo gemakkelijk. Enkel staat het stuur wat laag voor mij en moet ik redelijk krom blijven staan, maar dit zou je simpel kunnen verhelpen... geen probleem dus. Op een gegeven moment kom ik uit het bos en zie ik het einde van het pad enkele honderden meters verder. Daar kruist het een asfaltweg. Ik bedenk dat ik weinig of geen remmen heb en begin tijdig te vertragen. Op de weg efkes draaien om dan volle gaaaaaas het pad terug op te rijden en zo het bos in te duiken. Heerlijk !!!
Omdat ik hier net gereden heb ga ik nog iets sneller omdat ik me de bochtjes nog een beetje kan herinneren. Ik begin verliefd te worden op deze machine denk ik bij mezelf om dan de blubber terug in mijn vizier te krijgen. De modder begint terug in een bijna haakse bocht naar rechts en omdat de speed er goed inzit gaat mijn rechtervoet op auto-pilot naar de achterrem en die word helemaal ingetrapt.... maar er gebeurd niets, de motor vertraagt voor geen meter. SHIT !!!!! geen achterrem. Op de laatste meters recht en verhard zand knijp ik de voorrem in en laat deze net iets te laat los. Daarom blokkeert het voorwiel zodra ik in de blub kom, en pats..... daar ligt Dirk met Stephan zijn oogappel tegen de grond. Shit shit denk ik, ik til de Forte op en dit gaat vrij gemakkelijk. Het gewicht is zo veel beter verdeeld doordat de zij-tanks veel lager hangen dan de standaard tank. Ook blijkt de Forte Dirk-en-shock-proof te zijn want er is niks stuk of krom. Krassen stonden er toch al op (gelukkig). Terug starten en iets voorzichtiger rijd ik door de blub terug uit het bos. Eenmaal uit het bos kom ik terug op het verharde pad richting asfalt en ik zie dat er geen auto's aankomen. Hier kun je toch enkel honderden meter ver kijken en ik zie niemand komen. Het gas gaat er terug goed op en er is een kleine kombocht in het zand, waar je de speed er goed in kunt houden.
Na de val geeft deze motor terug direct het vertrouwen dat je nodig heb (de KTM gaf eigenlijk nooit echt het zelfde vertrouwde gevoel dan deze). Ik ben er zeker van dat ik ver over de 100km/h heb kunnen halen in het stukje onverhard om dan op het asfalt te kunnen uitbollen richting dorp. Nog efkes gas geven in het dorp om iedereen mee te laten genieten van de sound en dan de oprit van Queens terug opdraaien. Daar staan Ton en Stephan weer te wachten en nu zijn ze nog nieuwsgieriger naar mijn reactie. “En en en”, vragen ze, “inladen, en meenemen” roep ik terug, en er word wat gelachen. Eerlijkheidshalve meld ik effe dat de achterrem niet werkt en dat ik daarom gevallen ben. Stephan lacht hier eens mee, en vind dit helemaal niet erg. Tja Part-of-the-game.
Voor de rest sta ik overweldigend en verliefd naar de Forte te kijken en dan valt de Kappa terug op (die staat daar ook nog vol modder mooi te weze). Wat rijd dat ding slecht tov de Forte en Stephan had weer gelijk, want dit had hij ook voorspeld. (voor alle duidelijkheid: de Kappa rijd niet echt slecht, maar de Forte rijd z o v e e l beter !!! )
We blijven met z'n drieën nog kijken en napraten over de motoren en dan vooral de Forte. Dieje Mister African Queens, die kent wat van motoren, die maak je echt niks meer wijs. Als hij iets verteld kun je maar beter luisteren wat zo lopen er geen 2 rond. Ton en Stephan overlopen alle technische details van de Forte terwijl ik me omkleed. De motoren hangen vol modder, maar daar kan Stephan enkel maar om lachen. Ongelooflijk, dit krijg je bij geen enkele dealer klaar en ik besef dat ik hier wel een serieuze voorkeursbehandeling heb gekregen !
We stellen nog voor om ze te kuisen maar daar worden we voor bedankt. Dan demonstreerde Stephan nog hoe je zo'n motor terug binnen zet. Naast de motor, rijdend de trapjes op (3 of 4 treden) , door de voordeur, door de gang naast zijn bureau en zo in de toonzaal (onder de modder dus, staat wel stoer ! )
Dan is het tijd om te vertrekken en ik bedankt Stephan nog voor de gelegenheid, maar genen dank werd vermeld. Toch voel ik me nog steeds vereerd !
Tijdens de rit terug naar huis heb ik waarschijnlijk mijn mond niet kunnen stilhouden over hoe goed de forte rijdt tov de kappa en blablabla. En ik moet eens serieus nadenken over mijn alp en de mogelijkheid van de forte.......... als ik nu eens de extra's van de alp kan gebruiken om een forte te bouwen.... hier moet ik eens serieus over nadenken onderweg naar huis.
Al bij al een héle leuke en mooie ervaring die ik heb kunnen meemaken en daarvoor wou ik bij deze Ton nog eens hartelijkenbedanktuwellen !
Groeten,
Dirk
Topic: bezoek bij African Queens Duitsland (gelezen 1610 keer)
