Topic: Uitslag en ervaringen OER 2008

[member]

tja dat was te verwachten

[member]

OER 2008  29 mei - 8 juni 


Woensdag 28 mei, dag 1 De heenreis

Alles stond en lag al een tijd klaar, Mark had z`n motor al op dinsdagavond gebracht en samen de trailer al standby gezet en besloten op woensdag rond de klok van 17.00 uur in `s Heerenhoek  te vertrekken. Op die manier konden we een hele nacht zonder verkeersdrukte doorrijden en konden we op donderdagochtend Auschwitz bezoeken vooraleer ons in het bivak te melden. Zo gezegd zo gedaan en de reis begon voorspoedig maar in Bergen op Zoom (bij de Phillip morris bocht) stonden we al vast. Verder lekker om en om gereden en zo kwamen we na 16 uur bijna non stop rijden aan in Auschwitz.


 

Donderdag 29 mei. dag 2 rustdag

Over Auschwitz kan ik kort zijn, je moet het gezien en gevoeld hebben en vertellen hoe het was is bijna onmogelijk. het tart op alle manieren het inlevingsvermogen over wat er echt gebeurd is, de gruwelen die men een ander aan kon doen zo`n goede 60 jaar geleden zijn onbegrijpelijk. Heel goed dat zo`n monument nog te bezoeken is voor een moment van bezinning. Een bezinning die eigenlijk alleen maar aangeeft dat we geen steek vooruit zijn gekomen door de jaren heen...

Een paar uur na vertrek in Auschwitz kwamen we in het motel aan waar het bivak voor de eerste en de laatste dag zou zijn in Wierzynka.  Gelijk inchecken (voor een extra nacht, veel mensen kwamen pas vrijdag aan), brommers afladen, spullen uitladen, lekker douchen en een goede maaltijd en daarna vooral brommers kijken en lekker slap ouwehoeren over brommers en motorrijden, wie kent het niet. Een hele gezellige avond gehad in ieder geval.

Vrijdag 30 mei 2008  dag 3 Technische controle, briefing, spanning opbouwen

Vrijdag 30 mei was de dag dat de rally eigenlijk begon, de controle van de inschrijving, de technische controle en de briefing over de komende dag. Een heerlijk zonnige dag en de brommers stonden vers gepoetst en ready willing and able.  Ook de memo Tours truck die ons tijdens de rally zou ondersteunen kwam vandaag aan...




Ria maakte `s ochtends van de gelegenheid gebruik de wereldberoemde zoutmijnen van Wierzynka te bezoeken. laat mij maar brommers kiek`n.

]

Motoren kwamen zonder problemen door de keuring, alleen moest m`n voorremleiding een beetje meer naar buiten worden geleid omdat Ewout van Rallybikescenter bang was dat ie bij sprongen teveel naar binnen zou klappen waardoor ie mogelijk in de noppen zou blijven haken. Zo gezegd zo gedaan. `s avonds de briefing met daarin de laatste op- en aanmerkingen over het roadbook en wat details over de beide proeven van de eerste dag. CP1 zou een moeilijke helling zijn en boven zou je op navigatie techniek (waypoints) moeten rijden, CP 2 was makkelijker maar ook navigeren. Daarna nog even wat gedronken en naar bed, om 7 uur ontbijt en om 8 uur op pad.

...

[member]

Druk druk druk met nagenieten. Ik heb hier onze foto's staan.

Ik dacht dat ik de enige was die viel in de buurt van de cameraman, maar als ik het zo begrijp is er een avondvullende blooperfilm te maken met al dat materiaal 

[member]

Zaterdag 31 mei mei, dag 4 Daar gaat ie!

Na een goed ontbijt onze spullen aan en de kisten met onze kleren in de truck geplaatst. Nu gaat het echt beginnen. Eerst een stuk oostwaarts polen verder en en zo naar het zuiden richting Slowakije. het begin is goed, een kilometerslange grind/grasdijk langs een rivier, het lijkt wel of we een thuiswedstrijd hebben maar dan langer. heerlijk motorrijden met perfect weer. We hebben aangepikt bij VincentJ, Peet en TonK en dat tempo is prima. Echter, onze voorbereidingen voor de OER aan de motor worden gelijk getest op duurzaamheid en is me dat even een tegenvaller... Mijn zo mooi gemonteerde bandenlichters ben ik na 50 km al kwijt, had ze niet alleen met tywraps maar ook met slangenklemmen geborgd. Dit dus niet doen (foto zonder de later aangebrachte slangenklemmen)


 
Verder verloor Ria  het tasje achterop haar motor waarin de waterdichte binnenvoering en een binnenband zaten op een prachtig hobbelpad. Gelukkig reed ik achter haar en kon het pakketje meepikken. Moest er echter wel op gaan zitten omdat het anders niet mee te nemen was. haar daarna weer bijhalen was nog geen synecure... In ieder geval zat het tempo er lekker in en op een mooi punt offroad konden we even wat drinken en het voedselrantsoen aanspreken.



We reden verder naar CP1, een rotshelling die wat nat was. Het leek allemaal mee te vallen maar de weg erheen/erop bleek bezaaid met (onorthodox) geparkeerde motoren. Een van de pechvogels was Roos die haar schakelas had afgebroken op de X-challenge. We kregen van hen het dringende advies CP1 te laten voor wat het is omdat het pad bezaaid was met motoren die op hun kant lagen. Aangezien wij toch niet voor de klassering gingen was dat geen probleem en gingen we op naar CP2 (vanaf nu konden we de toppositie al uit ons hoofd laten, lekker relaxed ;-) ). Richting CP 2 sloeg het weer om. Onderweg nog geschuild in een soort bushokje en dat was eigenlijk best gezellig. We kregen nog gezelschap van een verteringsfysioloog met een AfriaTwin die nog een stripteaseact ging doen in dat hok en later kwam KTM640 nog even langs om te kijken of we z`n KTM nog van koelvloeistof zouden kunnen voorzien.



Aangekomen bij CP2, een navigatieproef boven op een berg en door bossen verloor ik in het bochtje net voor het punt waar Ferd de tijdswaarneming stond te doen  wat grip en gleed onderuit. Staan net de cameraman van Topspeed z`n filmpje te schieten, heb ik weer. Tijd geklokt en op weg. Erg mooie uitzichten maar nakende donderwolken maakten wel duidelijk dat het weer op het punt stond om te slaan. Bij het eerste serieuze punt zagen we Gerben voor de 2de keer een lekke band omwisselen. Daarna kwam een scherpe draai en moesten we door een beek een klim naar boven maken. Marcel reed een stukje met z`n ubergeile 4x4 voor ons en stopte op een moment dat Ria het niet verwachte en Ria stond gelijk er achteraan. Stapte de filmer van Topspeed uit om plaatjes te maken. Ria denkt, hier moet ik wegwezen, glijdt ze onderuit in het haakse draaitje, allemaal voor het niets ontziende oog van de camera. Daarna kon ze wel heel mooi een demo geven hoe goed een vrouw haar motor kan optillen en weer in een precaire situatie kan opstappen, dat dan weer wel. Helaas werd de proef natter en natter en de blikseminslagen kwamen steeds dichterbij, niet zo comfortabel.  De proef afgerond en aangekomen bij CP2 voor de tijdswaarneming nog wat gedronken en vervolgens in de zeikende regen naar het hotel in  Levoca, althans, dat dachten we....
Daar aangekomen bleek dat het meer een camping was met trekkershutjes en dat was nou net niet waar je met drijfnatte kleren op zat te wachten. maar goed, het was toch een heel bijzondere avond. in het bivak werd vastberaden gewerkt aan de diverse motorische slachtoffers van de dag. Roos`schakelas werd gelast,  de BMW van Huub liep op 1 poot, de koppelingsplaten van "Big Pete" Pilaar werden gewisseld door Bart, de koppelingsplaten van Peter Waalkens werden definitief overleden verklaard waardoor hij de volgende dag even naar Roemenie moest om onderdelen te halen bij een KTM dealer en diverse andere motoren werden geholpen... even wat sfeerbeelden:






Erg weinig Suzuki's bij het reparatiepunt, hoe zou dat toch komen...

[member]

Zondag 1 juni. dag 5 van Levoca (SL) naar Tokaj(Hu)

Zo, een verse start. Onszelf bij het ontbijt eerst zitten verwonderen over de levenloze gelaatsuitdrukking van de gemiddelde Slowaak. Dat zou volgens ingewijden komen door een ingebakken minderwaardigheidscomplex. Ik heb geen idee hoe het komt maar opvallen deed het wel. We konden lekker op het gemak vertrekken want we begonnen die ochtend met de crossproef op het crossterrein van Levoca. Om 10 uur werden we daar verwacht, konden we wat vrij rijden en dan zouden er een aantal heats gereden worden. Ik stond het zo eens te bekijken en begon me al zorgen te maken, steil omhoog is geen punt maar steil naar beneden is een probleem als het wat hoog werd, ik heb namelijk hoogtevrees. Ik begon met m`n proefrondje en eigenlijk viel dat reuze mee, ook de hellingen omhoog waren geen punt...



 tot ik bij de 2de afdaling kwam... Godskolere zeg, wat een gapend gat bleek dat te zijn. Ik heb eerst 5 minuten moed staan verzamelen maar het ging niet. Vervolgens terug gereden via een kruip-door-sluip-door-route en mezelf serieus afgevraagd of ik wel aan de heat moest beginnen.  Ria had al te kennen gegeven deze proef niet te doen. Ik dacht toch het te moeten proberen dus mezelf maar moed in zitten praten. Werd in ingedeeld met onder meer Zeeuwse Klei. Het moment van de start naderde en ik ging maar in de rij staan. Er stond een mooie klok en er werd gezegd dat we op de hele minuut van start gingen. "57, 58, 59, START" en daar gingen we! Tot m`n eigen verbazing bleek ik voorop te liggen bij de eerste bocht en dat had ik niet gedacht met m`n tamme fietsje en m`n overgewicht tegenover klei met z`n brute apparaat en z`n Biaffraans voorkomen ;-)

foto door Roos gemaakt:


Maar goed, hem kennende zou hij dat al na een paar bochten recht zetten en aldus geschiedde. Het ging lekker en de eerste helling naar boven en beneden was ook weer geen punt maar bij de 2de helling werd ik al zenuwachtig voor wat komen ging en begon ik uiterst links aan de helling.Hier net ervoor toen ik nog in hot persuit was achter mark aan...



Van de landing zijn helaas geen foto's want ik landde bovenop een vrachtwagenband die bovenaan lag om het parcours te markeren. Uit m`n tempo natuurlijk, iedereen kwam me voorbij en toen moest ik naar beneden... ik kreeg het niet voor elkaar m`n angst te overwinnen, een deceptie voor mezelf, heel frustrerend om zo door jezelf in de steek gelaten te worden. Daarna geheel gefrustreerd doorgereden voor de route naar Hongarije die zou eindigen in Tokaj. Het eerste deel van de route was lekker offroad, met mooie tracks door het bos en een gladde steile helling waar ik dan vreemd genoeg weer wel afdurf omdat het er niet zo enorm hoog uitziet als op de crossbaan. Wat sfeerbeelden:






Het tweede deel was eigenlijk voornamelijk asfalt. Wel heel mooi rijden daar.
Aangekomen in Tokaj bleek het hotel echt een plaatje te zijn. De  man verantwoordelijk bleek meer dan goed Engels te spreken, hij leek wel een Londenaar. hij bleek echter een hongaar die een jaartje in Londen had gezeten. perfekt hotel met mooi uitzicht op het bivak. Roos` motor had het gehouden, Peter Waalkens kwam laat aan met KTM spullen. Jeroen Gerrits had een lekke voorvorkkeering en ook Hamster (Martijn) had weer sleutelwerk aan z`n GS-dakar.
Wederom wat sfeerbeelden:






De sfeer was wederom erg goed en er werd nog tot laat gesleuteld om iedereen weer op gang te helpen. En weer geen Suzuki`s om aan te sleutelen, voor de vorm olie gepeild, wel even de kettingen gesmeerd en de remblokken gechecked, horen we er toch een beetje bij

[member]

Na 13 uren achter het stuur veilig in Genk aan gekomen.Vanmorgen even langs de arts geweest,een week extra verlof voor mij ten gevolge gerokken pezen en een spierscheur ,deed ook wel erg veel pijn.
Bij deze wil ik ook hen allen bedanken die mij verder geholpen hebben met grote en kleine dingen.
Greetz from belgium en hup Holland hup!

[member]

Ook ik, als vrijwilliger/organisatie, heb een geweldige week gehad. Een soort werkvakantie, maar ik heb enorm genoten. Leuk om te zien hoe iedereen genoot en alle reacties te horen.
Prachtige landen om door te rijden(soms een beetje te hard) Mooie landschappen langs hobbelige wegen. De sprinter heeft ons (twee supermeiden, te weten Margot en Sylvia en ik) overal gebracht waar we wilden, met dagelijks wisselende passagiers.
Nu maar wachten op de foto's van Reinier want foto's maken is er een beetje bij in geschoten.
Al met al zeker voor herhaling vatbaar.
Organisatie: BEDANKT, het was SUPER

Carien

[member]

De Oost Europa Rally 2008 was een groot feest. Ondanks ruim het dubbele aantal deelnemers was de onderlinge sfeer geweldig. Dat maakt veel goed als het met de weersomstandigheden eens een paar dagen tegen zit. Westerling, Tukker, Noorman, Brabo of Limbo, iedereen hielp elkaar en lachte met (en om) elkaar. En of je nu een motor van 1000 euro of van 27.000 euro had, allemaal kwamen we wel eens aan de beurt voor een pechgeval.Twee keer was er een serieuze valpartij en twee keer was een van de artsen (toeval of niet) binnen enkele tellen paraat. Iedereen heeft op eigen kracht, alhoewel niet allemaal op de motor, de finish in Krakau gehaald. Alle vrijwilligers bedankt en Marcel en Gerjan in het bijzonder. Het was gewoon geweldig. Ik kijk nu al uit naar de derde editie met graag nog meer onverharde stukken.

[member]

Hallo mensen,
De eerste werkdag zit er alweer op maar ik heb eigenlijk niet gewerkt (mijn baas leest alleen paarde fora?) Het was een roes vandaag met overpeinzingen voor een van mijn "bijzonderstete' vakanties ooit.
Ik vond het geweldig en zelfs een persoonlijk dipje ging vanzelf over door de enorme fijne team geest en grandiose sfeer. iedereeen helpt of gaf zijn onderdelen aan wie dan ook zodat iedereen kon blijven rijden. Gerben Boon begon vaak pas om bv 11 uur aan zijn eigen motor omdat eerst anderen werden geholpen, een groot winnaar!!!!
Inderdaad graag minder asfalt, maar kritiek (is zo niet bedoelt) is gauw gevormd, eigenlijk is dit een compliment voor het feit hoe fantastisch het off road wel niet was, prachtige natuur, europa van minstens 50 jaar terug en technisch en fysiek ook een uitdaging voor velen. De DR Big heeft het goed gedaan en ook mijn eerste keer is goed bevallen.
Dames en heren ik hoop U allen nog graag eens ergens bij een rit of rally tegen te komen het was een eer en een feest met jullie op vakantie te zijn.
Greetz Futurist.

PS Ferd stuur je me een pb met het linkje waar de filmpjes staan.

[member]

Zo ik ben ook weer terug in Nederland, was echt een super leuke gezellige en mooie week. Heb veel genoten van de routes die we hebben afgelegd door de verschillende landen, en tevens van de sfeer die er heerste bij het hotel. Dat je met zoveel mensen die allemaal een andere achtergrond hebben zoveel lol kunt hebben was echt super. Iedereen hielp elkaar als er wat gefixt moest worden, het was een grote famillie. Ik wil bijdeze iedereen bedanken ook de organisatie en de vrijwilligers het was een super week waar ik met veel plezier naar terug kijk.

Sjiel Lemmens, startnr 25

[member]

En jij bedankt voor de wheelies en de lol 

[member]

hee whielie, was gezellig,

groet die met de gele drz

[member]

maandag 2 juni 2008  dag 6 Van Tokaj (Ho) naar Ladolina (Ro)

Na een heerlijke nachtrust en dito ontbijt staat iedereen om 8 uur alweer te popelen om van start te mogen gaan. We belanden na vertrek achter een groepje met om. Roos en Martijn (Hamster) en de weg is in eerste instantie een drukke. De automobilisten en truckers in die streek rijden over het algemeen als hersendoden en vandaag is weer geen uitzondering, interessante inhaalmanoeuvres af en toe. Na een km of 11 in het roadbook moeten we een drukke weg verlaten rechtsaf een pad tussen de velden in. Dit is lastig te zien voor Martijn en hij reageert wat laat op de zijstraat. Roos zit op dat moment net op haar roadbook te kijken wsl en als ze ziet dat Martijn inhoudt gaat ze in de rem maar blokkeert. Een hardhandig botsing is het gevolg. Martijn kan wel weer verder, met de nodige schrik in het lijf, Roos heeft de motor weer stuk en gaat echt door voor de pech prijs. We vervolgen onze weg en Hongarije blijkt heerlijke offroadpaden voor ons in petto te hebben, eindelijk leuke zandpaden na het gravel/grind en gras van dag 1 en 2. Door de droogte wel veel stof maar dat mag de pret niet drukken. De dag is lang qua dagafstand en heeft vandaag 2 proeven in petto en die vangen aan als we Roemenie uitrijden. De grensovergang passeren in Roemenië is eigenlijk een eitje, je pakt je pas, de douanier kijkt in je helm terwijl je hem ophebt en je kan door rijden. Gerjan demonstreerde dat later in de week door zonder kenteken de grens te passeren ;-)

De rit voerde eerst verder door een stad, Oradea. Lekker druk. Vervolgens volgde het meest gevaarlijke stuk van de OER, bijna 100km E60, een verbindingsweg. Ook hier werd je weer door gekken ingehaald. De weg is een provinciale weg, je mag er 80 en er rijden ook fietsers en paard/wagen.... recept voor levensgevaarlijke taferelen. Het lijkt wel alsof Roemenië bewoont wordt door cowboys die rodeo style overal voorbij willen. Maakt niet uit of het vrachtauto's of personenauto's zijn. Eerst gaat de RAW aan, en dan pas gaan ze kijken of ze er überhaupt voorbij kunnen en gaat dat net niet doen ze het toch en mag de tegenligger het oplossen. Gelukkig is die beproeving na een km of 100 afgelopen en kunnen we richting de CP`s. Onderweg daar naartoe nog een grappig voorval bij een spoorwegovergang. Deze worden door mensen hands on bediend, maw. zegt de dienstregeling dat de trein om 12.45 passeert, dan doet de bediende de spoorbomen om 12.44 naar beneden. Echter, is de trein later dan gaan de spoorbomen toch om 12.44 naar beneden. Zo stonden we dus een 5tal minuten te wachten bij de spoorwegovergang, geen trein te zien in de eerste minuten...



CP1 bevindt zich op een stuwdam alwaar Margot en Carien de honneurs waarnemen tijdwaarneming technisch (3 x woord waarde).

Foto van de start bij cp1:



De proef is er 1 waar Ria en ik wat mee kunnen, zo snel mogelijk een parcours dat eerst rond het stuwmeer liep en vervolgens een heerlijke asfaltweg met grindlappen gelardeerd naar CP2. Dat was een kolfje naar onze hand en daar gingen we voor ons gevoel echt als de brandweer.  Heerlijke proef was dat waar we allebei met veel plezier naar terugkijken. Aangekomen bij CP2 noteerde Marcel de tijd en vertelde dat de volgende proef behoorlijk steile hellingen had maar wel te doen was en dat het op navigeren aan zou komen dus eraan begonnen. Wat volgde was een heerlijke proef met prachtige vergezichten die wel wat navigatorische uitdagingen kende. 1 keer fout gereden, kostte ons 10 minuten. Ria had erg last van de grote keien waardoor haar motor als een mechanische stier in de rondte ging en ze hem een paar keer neer moest leggen. Dat kost kracht en ze werd zachtjesaan wat geïrriteerd. Op een bepaald moment in het bos splitste het pad zich in 2 steile hellingen omhoog. XToon stond daar even bij te komen en voor ons een mooie gelegenheid om te stoppen. Ria was het even zat en moest even bijtanken met powerrepen. Even een babbeltje gemaakt met XToon die zich een weinig geblesseerd had aan naar ik meen de hand. Mooi om te zien dat de mensen die ons passeerden en het rechterspoor pakten later weer terug naar beneden kwamen om het linkerspoor te pakken, dat scheelde ons alweer wat moeite :-) Na de krachten weer op peil te hebben gemaakt de steile linkerhelling omhoog genomen en daar bleek Hamster met pech te staan op een single track. Carterplaatbeschermer/gereedschapsbak ervanonder getrild. Hem even geholpen en gedrieën onze weg vervolg. Rest van de route was weergaloos, kan er niets anders van maken en zo weer terug naar CP2 om ons te melden voor een niet zo snelle tijd... Later bleek dat heel veel mensen een navigatiefout hadden gemaakt waardoor ze soms 30 km hebben omgereden, anderen kwamen dan weer vanaf de andere kant naar CP2 rijden wat hen voor de proef een tijdstraf opleverde. Een niet nader te noemen HP2 rijder maakte het voor iedereen wel erg spannend door vermist te raken en met z`n motor op een zowat onmogelijke plek te belanden. Gerjan moest de onfortuinlijke repatriëren en kreeg de man met veel kunst- en vliegwerk weer terug uit zijn benarde positie.

Na de proef een fantastische weg richting Ladolina, een weg die velen slecht zouden noemen maar die wij juist fantastisch vinden, prachtig kronkelend door een canyon. Het hotel bleek fantastisch, een goede maaltijd, heerlijke kamer en een prima nacht waren ons deel.

[member]

Als newby voor zowel de Maniacs als Off-Road was het extra spannend om naar Krakow te komen Ik ben buitengewoon verrast van de gezelligheid en vriendelijkheid van deze Maniacs en heb enorm veel kunnen leren Was erg tof van Dirtmaster dat hij wat rookies op sleeptouw wilde nemen tijdens dit weekje.

En ja....het virus heeft toegeslagen... Dit weekend de GS 650 maar eens afkrabben en kijken of ik hem Marktplaats waardig kan maken in een paar weken.... Als je nog iemand kent die in de markt is voor een GS650 Dakar met 12.000km, zij- en topkoffers en ABS laat het even weten....ik ga alvast op zoek naar iets onder de 140 kilo waarmee ik goed kan oefenen en de volgende keer alle proeven tenminste kan proberen 

Organisatie en vrijwilligers BEDANKT en respect voor iedereen die deze newby zo welkom heeft laten voelen. Jullie zijn een errug leuk cluppie 

Heitje (Jeroen, blauwe Dakar nr. 41)

[member]

Jeroen,

Hamster was zwaar onder de indruk van jouw verrichtingen en die van Alexander, die ook op een standaard F650 GS reed. Echt klasse. Trouwens, geldt voor de manne op de Transalpjes en Paul op de dikke AT ook, om de reservebelg op de Big niet te vergeten.

Hamster is trots dat hij bij deze toppers in de zware klasse mocht horen!