Londinières,
http://mxlondinieres.come2me.nl/index.php?id=269046Met Rob net terug uit Frankrijk en 3 heerlijke dagen op het circuit gereden.
Donderdagavond vertrokken en s`nachts om 2 uur aangekomen op het circuit.
Dan is het wel lekker om de camper bij je te hebben.
Vrijdag morgen waren we natuurlijk de eersten die op het circuit waren.
Na de inschrijving van 15,- pp konden we op de baan.
Eerst even de camper half scheef op het talud gezet,ja zeg ik wil rijden.Rob vraagt nog of ie recht staat. Ja hoor ik vind het best.
Later die nacht bleek dat ie toch wel erg scheef lag, onze slaapzakken schoven langzaam naar beneden en we sliepen eigenlijk half staand op deze manier.Wel gelachen
Gauw de kleding aan en de baan op .De vrouw van Mark zegt nog even waar je de baan op moet en we gaan.
Koude motor nog natuurlijk en met halve choke rij ik de baan op.
Er is niets spannender dan een nieuwe baan op gaan en we doen voorzichtig aan. We zijn maar met z`n tweeen.
Na de eerste bult( die je eigenlijk natuurlijk springend moet nemen haha) stuiven we naar boven. Je moet de gang er wel inhouden anders kom je er niet eens.
Bocht om Pfew net gered en naar beneden de kombocht in. Veel te hard natuurlijk en mijn choke stond nog lekker open.Met wilde bewegingen stuif ik af op de wal, hou nauwlijks de fiets overeind ,en met gevloek en gezucht red ik het weer.
Naar boven vol gas, steil! Allemachtig , boven is gas los voldoende om af te remmen deze keer , dan omgooien en dan zie ik een gapend gat om naar beneden te komen.Om het af te maken met nog 2 springbulten tussendoor.Met gierende banden komen we beneden aan en we denken dat we dood gaan.Echt ons laatste uur heeft geslagen.
De eerste ronde zit erop en we bespreken het even met elkaar. Dit wordt niks he. Nope, maar we gaan wel lachen!
Ronde na ronde wordt de angst minder en het gevoel beter.
Op een gegeven moment staat de eigenaar naar mijn KTM te kijken en ik kom erbij. Hij ziet mijn sticker van de Gaston Rahier meeting en we maken opnieuw kennis. Het is Mark van motorcentrum de Locht en hij heeft alles verkocht in NL en hij verwezenlijkt hier zijn droom. Een crossbaan van op dit moment 2,1 km lang.
Echt heel leuk om Mark weer te zien,het laatst zagen we elkaar op door hem georganiseerde Gaston Rahier meeting in 2003.
Hij verteld heel enthousiast over zijn plannen voor de toekomst .
Zijn zoon Dennis van 15 vind het weer leuk om wat Nederlanders te spreken en hij komt enthousiast met ons meerijden op zijn Suzoek RMZ 250. Hij laat ons wat lijnen zien en wanneer gas te geven bij de springbulten naar beneden. Naar boven lukte ons inmiddels wel , maar naar beneden was nog geen pretje.
Hij reed een tempo wat voor ons was te behappen zonder dood te gaan en we konden prcies zien wat zijn houding was bij het springen en het moment van gas geven op de bulten.
Het zijn leerzame rondjes.
Nu wordt het naar beneden rijden zelfs leuk ,springen wordt echt een feest.( Tenminste voor wat ik kan met een 950 )
Ik vind de 950 SE echt een heerlijke fiets en op deze baan kom ik er uiteindelijk ook mee uit de voeten.
Uiteindelijk heb ik er 2 1/2 dag heerlijk rondgereden.
De motor is geheel standaard dus ook de tandwielen.
Ik heb alleen de 1 `en 2`versnelling(heel kort) aangeraakt
Verbruik was 1 op 6
Zaterdagmiddag kwam ik nog een smurf van 9 of 10 jaar tegen met een petje van KTM en ik vraag aan haar of ze een ktm heeft.
Nee,want die gaan zo vaak kapot............hahaha
Even later komt er een Honda 85 CC uit een busje rollen.
Wow,
,ze tekt haar kleren aan en ze start haar bike, rengdengdeng.
De baan is vrijwel leeg en ik besluit maar om achter haar aan te rijden,niet te geloven zo`n kleine meid en dan op deze baan . Helemaal alleen. Voor een eerste ronde doet ze het echt niet slecht ,maar dan komt de steilste klim/ Ze schakelt naar 3 en de motor wordt teveel afgewurgt. Ze valt op haar zijkant en daar ligt ze ,op het meest steile stuk van het circuit. Ik zet mijn fiets verderop neer en ren
terug om haar te helpen.
Gaat het?
Ja maar mijn motor stopt, en ik vind deze te steil roept ze. Allemachtig ,wat een heldin.
Haar vader komt inmiddels ook boven en samen brengen we de Honda en kleine Vienna boven.
Ze vraagt of ik met haar mee wil rijden en dan niet meer dat steile stuk.Die andere 3 vond ze niet eng.
Gelukkig kan je bij dit circuit het eea inkorten ,het steilste stuk slaan we over.
Ik rij met haar een rondje of 10 minus dat klere stuk en ze vind het steeds leuker en ze gaat echt heeeel goed.
Wat gaaf om zo`n kleine meid een steile heuvel op te zien gaan ,ze trekt af en toe een wheely en het achterwiel slaat goed heen en weer als ze naar boven rijdt maar ze haalt iedere heuvelklim en ik kijk er met verbazing naar. Wat een kanjer.
s`Avonds heeft Mark in de kantine een tv geregeld voor NL-Rusl.
Ik krijg van Vienna voor de wedstrijd een tekening, wat een schatje is het toch!
Ze vraagt of ik morgen ook weer wil rijden,hahaha. Tuurlijk meid, met jou altijd.
Zondagmorgen rij ik nog met haar op, we hebben de hele baan voor onszelf tot 12 uur.
Het was een geweldig weekend
Foto`s hier:
http://forum.lc8.nl/viewtopic.php?p=16143#16143
