eindelijk eens behoorlijk tijd om me ook eens te melden.....
wat een super week gehad zeg, fantastische omgeving met vreselijk aardige mensen en heerlijke wegen (tussen de gaten dan
)
wel contrasten hoor, grauw en arm en kleurrijk en welvarend
was toch wel tikkie zwaarder dan ik had gedacht, uiteraard ook een gevolg van het minder fraaie weer, wat een water gehad zeg......niet goed voor de meur in je tasje met gedragen sokken en shirts.....
DR heeft het goed gedaan maar is nu behoorlijk aan z'n eind, straks in mijn nieuwe schuur maar eens goed reviseren, wiellagers, tandwiel en ketting, koppeling, iets in de electra richting gps, balhoofd, carterplug, kentekenplaat en vast nog wel wat meer
ik dacht dat achtertandwiel en ketting nog wel redelijk waren maar bij de keuring keek de meester me aan met een blik van 'hoe kun je hier nog mee aan de OER beginnen...', ondanks uitgebreide zoekactie was een nieuwe set ver te zoeken, uiteindelijk tot ieders verbazing alles keurig uitgereden maar spul is echt helemaal op, wel een les voor een volgende keer - MET VERS SPUL BEGINNEN!!!
samen met Hamster in 2 dagen opgereden, van woensdag op donderdag overnacht bij Erikvd op de grond van zijn nieuwe stulpje in Leipzig, donderdag eind van de middag aankomst in Zakopane met onderweg al enkele adembenemende vergezichten op het Tatra gebergte
dag 1 begon zoals al gemeld met sneeuw
, krijg nou wat..... wat trek ik aan, regenzooi of toch maar normale pak - dit zou wat mij betreft voor elke dag gaan gelden, blijf ik droog en zweterig of word ik op bijna zeker zeiknat
toch maar voor rallyjas gekozen en slechts even koud gehad, bij de CP brak het zonnetje door
eerste glibberpaden en boer met steen in hand overleefd, op naar de crossbaan
prima vermaakt en in ieder geval niet de slechtste tijd neergezet
en samen met Hamster weer verder door mooi bosgebied waar je af en toe andere rijders tegenkwam, helaas ook Vincent op z'n rug op de grond liggend, slecht begin en de eerste tijd ben je toch ongemerkt beetje voorzichtiger
na een zoektocht door de wijngaarden in goed gezelschap van de quad van DirkJan/Marjet aangekomen in Tokaj
motor beetje afgestoft en gauw onder de douche waar de lekke douchekop meer water óver de cabine sproeide dan er in, gevolg; natte wc rol en schone ondergoed kon ik uitknijpen.....
dag 2 begon met een gigantische glibberpartij door een landbouwgebied, enige manier is met een flinke gang in een hoge versnelling hier overheen zeilen, te langzaam levert gegarandeerd meer uitglijders op
nog mooi op tijd bij de CP aangekomen en gewacht op Hamster om samen weer verder te rijden, laatste starttijd was 11.15 en die zouden we pakken......dachten we.....want een locale hereboer in een dikke SUV vond dat wij niet verder mochten rijden door 'zijn' natuurgebied, politie werd erbij gehaald en we mochten onze paspoorten inleveren
uiteindelijk heeft Gerjan e.e.a. op zijn eigen wijze opgelost en mochten we weer rijden, not a chance om binnen de tijd de proef te rijden natuurlijk
voordeel is dan weer wel dat je volle bak over de proef kan, weg voor je is helemaal leeg, aan het eind van de proef kregen we van Ferd een reprimande, de gps gaf een tikkie te hoge snelheid aan
samen met Mark en Paul verder gereden, in de stromende regen de grens overgestoken en de eerste kennismaking gekregen met de gatenkaas die ze in Roemenie weg noemen
heerlijk lange gravelpaden en als toetje een zoektocht in het donker door het bos vlak voor de finish
bij het hotel in Gilau werden we door een blije Sylvia als verloren zonen binnengehaald en direct aan tafel gezet
er komen steeds mooiere verhalen los bij het bier.....
...dag 3 met Mark, Paul, Hamster en dokter Tjerk richting de berghutjes
de dag begint droog maar al snel wordt het vochtiger, dus eerst maar een lokale bar bezocht,
terwijl wij van de koffie genieten dondert de ene na de andere groep motoren door de straat
het vervolg brengt ons weer de bekende smurrie die enige behoorlijke glispartijen oplevert, een daarvan kost Martijn de schakelpook van z'n Dakar
de rest van de rit gaat over de mooiste paden met na de stuwdam een oneindig lijkende off road racebaan die pas stopt bij de CP,
het wordt bijna gewoonte want ook hier zijn we te laat.....,
dit levert ons echter wel een speciale behandeling van Gerjan op; we volgen niet de track van de proef maar steken al gauw van de weg af en doen onze eigen hill climb met als beloning een verblijf op de bergtop met schitterend uitzicht overgaand in een dikke deken van mist, diep onder ons horen we de motoren op de proef terug rijden naar de start
GENIETEN MET HOOFDLETTERS
na aankomst in het kamp de motoren afgespoeld in de bergstroom en daarna heerlijk gegeten
in het restaurant brandde de kachel, een mooie gelegenheid om je laarzen te drogen
dag 4 begint ook weer vochtig, niet zozeer door de regen alswel door de vele plassen en de mist in de bergen, je droge laarzen houden het precies 100 meter vol
een mooie lange afdaling om mee te beginnen, daarna klein stukkie vlak en hup weer omhoog
flink stenige paden en een hoop blubber brengen ons omhoog naar de mist, onderweg worden we misleid door een boom over de weg waardoor velen de verkeerde kant oprijden, het waypoint raakt steeds verder weg, dit gaat niet goed
met z'n allen terug en weer een boom over de weg, de houthakkers zijn flink bezig dus we moeten even wachten
als we verder rijden blijkt de eerste boom verdwenen en is het goede pad te zien.....
tijdens weer een lange afdaling komen we verscheidene kuddes schapen met hun herders tegen, ze trekken met hun hele boeltje naar de hoger gelegen weiden, ze lachen en zijn vrolijk en schudden ons de hand, wat een apart leven moeten die mannen hebben
bij een van de groepen rijdt ook een jongetje op een paard mee, de muesli reep die ik hem geef wordt met verwondering aangenomen, had ie vast nog nooit gezien
onder aan de afdaling breekt eindelijk de zon door, we stopen bij een houtstapel en trekken de regenkleding uit, heerlijk!
we drinken en eten wat en ik wacht op Martijn die vlak voor het eind van de afdaling gestopt was, het wachten duurt vrij lang, als hij aankomt blijkt z'n kuip losgescheurd te zijn, alles rammelt en hij besluit om over het asfalt verder te gaan naar het hotel
ik begin aan een inhaalrace naar Mark en Paul want alleen is maar alleen, een stuk verderop staan ze bij de pomp en gezamenlijk gaan we verder richting de proef
deze begint met een glibberige orientatie door een bos, met een halsbrekende afdaling door een met takken gevuld pad, beneden eindigd de weg in weer een baggerzooi waar ik de soes in ene keer kwijt ben en hem met z'n voorwiel in een greppel zet, nog net kan ik hem stoppen anders was ie er helemaal in verdwenen, met flink sjorren krijg ik hem weer op het pad
na cp2 en een sneaky controlepost Peter (nou ja sneaky.....hij stond vast met de Landrover op een blubberpad) eindigt de proef voor Mark en mij onderaan de 'zoek je weg in het bos maar moddergeul' , de vele voorgangers en de weer vallende regen maken het voor ons te moeilijk om boven te kunnen komen
samen met, wat naar later bleek bijna mijn buurman in alkmaar te zijn, John over de weg naar CP3 gereden en keurig om de CP heen naar boven gereden om even later via de goede kant te finishen
de laatste 30 km naar het hotel in Targa Mures begon met een dijkje waar ik opeens spagaat over de soes stond en even later door een glisser met mijn knie een metalen paaltje schampte met als gevolg een valpartij en een buiteling van het talud af, ik voel maar weer eens aan mijn geopereerde schouder maar die geeft gelukkig geen krimp
na het dijkje even tanken, ging niet helemaal zonder problemen getuige de fotos
daarna 25km door de stromende regen naar het sjieke hotel in hartje Targa Mures, de baggerzooi die we daar naar binnen brengen vindt de receptionist geen enkel probleem
dag 5 Targa Mures - Poivana
Martijn moet eerst nog knutselen aan zijn motor en denkt over het asfalt te gaan, ik rijd eerst langs een aantal 'motorzaken' die echter of niet open zijn of slechts wat kleding te koop hebben, in ieder geval niet de tandwiel en ketting gevonden die ik nog steeds zoek.
Ik ga alleen verder maar loop op de route richting CP vast in de vette klei waarop ik besluit om mijn eigen weg te zoeken naar de start van de proef. Over een prachtige route met afwisselend gravel, klei, prut, bagger, grote in de lengterichting lopende scheuren, maar vooral een mooie omgeving, kom ik bij CP1. Terwijl ik bedenk hoe verder te gaan komen Tjerk en Mark aanrijden en we besluiten met z'n drietjes de proef te doen.
Geen moment spijt gehad, wat een super proef, ruim 50 km aan een stuk lekker off road met alles er weer in. CP2 blijkt slechts bemand door mederijders, de controleurs konden hier niet komen.
Vanaf CP2 rijden we de navigatieproef achter de trippy van Tjerk, met een beetje zoeken gaat dit best goed. Opeens zit Gerjan achter ons, hij weet natuurlijk de weg uit z'n kop maar laat ons zoeken en geniet van de mooie omgeving.
Ik leg de soes maar weer eens op z'n zij en bij opstaan blijkt mijn versnellingspookje flink scheef te staan. Tijdens het klussen ligt de anderen heerlijk in de zon, wat een leventje.
Als we aanstalten maken om verder te gaan horen we nog een motor aankomen, het bllijkt de quad met Martin en Lianne te zijn, Lianne rijdt en heeft de dag van haar leven
Voor de camera van Martin doen we nog een 'spontaan' praatje en dan gaat het weer verder.
Niet helemaal op tijd komen we aan bij CP3, maar dat is voor ons van ondergeschikt belang, lekker rijden en optimaal genieten gaan voor.
We besluiten de snelste route naar het complex met zwembad-sauna-jacuzzi te nemen. Die weg zal best de snelste zijn maar dan moet ie wel beter berijdbaar zijn......auto's en bussen en vrachtwagens, alles hotst en klotst door de kraters en plassen.
We stuiten op een andere groep waarvan eentje een glijer heeft gemaakt. Als we verder gaan sla ik per ongeluk, en natuurlijk getrokken door de wateroversteek, een verkeerd pad in. Dit begint met een fraaie modderplas maar blijkt al snel glibber van de buitencategorie te zijn. Ron zonder rem en Frank van de andere groep hebben zich bij ons aangesloten en we besluiten om niet achteruit te gaan maar over het foute pad door te rijden tot we weer op het goede spoor van de waypoints uitkomen.
dit blijkt niet de meest eenvoudige route te zijn, we halen een paard en wagen in maar even later is dat andersom, ik sta scheef op het pad dankzij een flinke tak die tussen mijn wiel en ketting zit, wegrijden op dit niet eens zo steile prutpad valt niet mee
eenmaal boven puffen we even uit en kiezen dan een smal pad naar beneden
en dan sta je opeens voor een splitsing die naar nergens lijkt te lopen, allebei de sporen gaan behoorlijk steil naar beneden maar de ene kant draait naar ons idee verkeerd weg en de andere kant is eigenlijk geen pad meer te nemen - een uitgesleten watergeul met diepe sporen en smalle richels
Mark en ik gaan te voet op verkenning, we willen ons niet aan de afdaling per motor wagen zonder te weten waar we terecht komen
een flink stuk naar beneden blijken de 2 paden toch weer bij elkaar te komen en verder te gaan als een de helling afstromend bergbeekje, hopelijk komt dit op een begaanbaar pad uit
we besluiten de afdaling per motor te wagen en rijden 100en meters bergafwaarts over de rotsige bodem van het stroompje, onderweg kukelt Mark om en breekt zijn voorremhandle
onze gok blijkt goed te zijn geweest want we komen uiteindelijk weer op een redelijke weg uit en kunnen de goede richting weer oppikken
nog een mooie bergpas over en dan komen we in het kuuroord waar we maar net op tijd zijn voor het 'diner'.
einde van een avontuurlijke dag
dag 6
Rob zonder rem en ik besluiten om vandaag over asfalt naar Satu Mare te rijden om zodoende tijdig bij de KTM dealer aan te komen waar we hopelijk Rob z'n spaken kunnen repareren en waar ze heel misschien voor mij eindelijk het hoognodige tandwiel en ketting hebben.
een mooie route die ons over een flink hoge en koude pas voert, uiteraard met weer de meest fraaie vergezichten
bij een pompstation zit al een groep hitsige mannen met het lokale vrouwelijk schoon te flirten, als ze weg zijn heeft zij nog een hele tijd rode wangetjes
we halen Sylvia en Iris in de Feroza in, even later halen zij ons weer in als ik door de politie staande ben gehouden vanwege een kapotte koplamp, na controle van paspoort en rijbewijs en een vermaning over hoe dangerous het is zegt hij het mij deze keer te vergeven en begint vervolgens te vertellen dat ie zelf ook een enduro fiets heeft, een aprillia
als we vragen wat voor type is ie opeens zijn belangstelling voor ons kwijjt en kunnen we doorrijden
een lange dag asfalt door weer een fraaie omgeving langs de Roemeens-Oekrainse grens brent ons bij de KTM dealer waar Rob geholpen wordt
het hotel lijkt, getuige de kleurige verlichting in onze kamer, een regelrechte hoerenkast, maar op de ontbrekende lift na is alles prima in orde, goede douche en lekker eten en knus samen met je maatje in een 2 persoons bed
voor alle fotos en een paar filmpjes
PICASA wordt vervolgd
