Hi Guys,
Weer retour NL na een enerverend en leuk weekje offroad, helaas niet helemaal af kunnen maken door een klein ongelukje, maar toch zeer goed vermaakt.
Perfect georganiseerd, dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt! Routes, begeleiding, accomodatie, support, echt alles was voor mij perfect.
Aankomst dag;
Ik ben iets eerder ingevlogen op de dag, vanuit Charleroi naar Faro.
Stukje gelopen in de zon en was binnen een half uurtje in het Ibis Hotel, een perfecte lokatie voor de 'kick off'. Ruime lokatie
met een groot parkeer terrein, zwembad en ruimte zat voor onze brommers. Jan, Wilma, Gerjan en Peter hadden hier al een en ander
ingeregeld en er bleef me dan niet veel over dan mijn eerste biertje te nuttigen in afwachting van de Funduro bus en de rest van de
heren die 'savonds aankwamen.
Ibis in de distance
http://maps.google.com/maps?q=37.03323304653168,-7.950963377952576
fata morgana?
Kennis gemaakt met iedereen, en wat een start veld met aardig wat dakargangers en de mannen van het funduro team. Ik was eigenelijk
wel aardig onder de indruk een voelde me een beetje misplaatst, ben pas een jaartje op het onverhard bezig..
Dag 1.
195km totaal als routes, vanuit onder in Faro richting het Noorden, naar Colos waar Tineke en Alfredo onze host zijn geweest voor
een dag of 5 en de uitval basis.
Na een korte verbinding (dat is echt fijn in Portugal, de achtertuin in en hupsake zo de heuvels in) kwamen we aan bij de start,
meteen een getimde proef
We duiken meteen een hobbel af en een klein klimmetje op, lastig als je helemaal 'koud' bent. Ik kom 3 kwart omhoog en stop achter
iemand die voor me stil staat. Onder mij komt 'brommer' tot stilstand. Na enige duwwerk de heer voor me op gang gekregen
waarna ik zelf een tot een plateutje kon komen om even op adem te komen. Nog 1 keertje aanzetten en ik was boven!
Jos en Ewout stonden verderop een waypoint 'te bewaken' om te zien of iedereen netjes via het juiste pad boven aan zouden komen.
Mijn 'terreinkennis' en 'routebookskills' brachten mij netjes via een makkelijker pad daar en gek genoeg werd me 'verweten' verkeerd
te zijn aangereden
Ik was er lekker wel
Vanaf hier rustig verder getokkeld en het roadbook opgepikt
(linksaf bij de Don Quichote molen, rechts naar benenden en weer door) om uiteindelijk gestopt te worden bij een Portugese
Auto Raly.
Hier was 'ons' gravelpad afgesloten waardoor ik aan de verkeerde kant van de heuveltop terecht kwam welke ik niet kon oversteken
door de Rally proef. Met behulp van de waypoints gebrobeerd mijn weg te vinden maar iedere keer kwam ik toch weer op een punt
waar ik de gravel weg van de rally proef zou moeten trotseren... even gestopt voor een fototje en een slokje waarna Richard en
een funduro collega aankwamen hobbelen. Met hen tweeen meerdere alternatieven geprobeerd, waarvan de mooiste een steil pad
naar beneden was en dan meteen weer recht omhoog de volgende heuvel op. Richard eerste laten gaan, daarna de 2e funduro man
maar ik was een beetje bang van de klim, de eerste 3 meter waren echt steil en zonder aanloop niet te doen, zo vond ik. Met
een klein dotje gas was het uiteindelijk allemaal geen probleem en zo sloot ik weer makkelijk aan. Na een tweede excursie in
een vallei waarbij ik vast kwam te zitten in een zooitje kreupelhout helaas de mannen verloren.
Hierna op goed 'geluk' toch maar de Rally proef overgestoken en de juiste weg gevonden.
Inmiddels natuurlijk te laat bij CP2 binnengekomen, maar dat had de rest natuurlijk ook. Dirk bleek helaas die ochtend
eea geraakt te hebben en met vermoedelijk een lichte hersenschudding is hij uiteindelijk achter de bus naar Colos gereden.
Zelf heb ik hier een stukje asfalt genomen van 15km's om wat steile stukken over te slaan (mietjuh
).
Lekker staan wachten tot de eerste mij voorbij kwamen en toen rustig op het roadbook richting Colos gereden.
Die avond bij Tineke en Alfredo een heerlijk biertje gedronken, de ketting van de 690 ingevet terwijl Ewout zo ongeveer alles aan
zijn WR aan het los en vast draaien was, die man is een pietje precies waar ik nog veel van kan leren!
(van de beoogde 195km's er uiteindelijk 225 van gemaakt door mijn omwegen bij de rally proef).
Dag 2.
Vroeg op met verse broodjes en goede koffie. Geen centje pijn en ik voelde me dan ook goed, hoe anders zo het vandaag wel niet lopen!!
Om 10.10u Nederlandse tijd met Kim ('Brommer') samen als eerste gestart, waar Alfredo, Jos en Ewout een aantal waypoints bewaakten
straftijden.
Ik denk dat we nog niet 5km onderweg waren of we moesten al een dalletje in om dan rechts omhoog een valleitje in te rijden tot
de top, geen probleem was het niet voor de eucalyptus boompjes die kris kras over ons pad lagen. Kim eerst, die kwam niet ver.
Toen ik er rechts langs en ja hoor, ook niet ver... Achter vast tussen wat stronken en de motor zakte dieper en dieper
in het zachte zand. Kim was zo goed mee te helpen sjorren en na enig gezweet stond ik weer in het dal. Het dal liep door en
dus met Kim afgesproken dat ik rond zou rijden om zo boven te komen, met enig geluk kwam dit zowaar uit en we waren weer onderweg.
3 minuten hierna kwamen we bij een 'waypoint' klimmetje onder bewaking van Alfredo. Niet echt stijl maar de ondergrond was
los zand met wat steen. De eerste keer ging ik te langzaam omhoog en kon zo het pad voor Kim uitzetten (dat is mijn versie in
ieder geval
). Net voor de top tot stilstand en gelukkig passeerde Kim mij om zo netjes in 1 keer tot boven te komen.
Ik ben omgedraaid om het van halverwege nogmaals te proberen maar kreeg niet genoeg vaart. Met wat stiekeme hulp (HULDE!!) en
gesleur was ik boven... Maar helemaal gesloopt!!
Een volgend geitenpad met mijn motor 90 graden overdwars op de grond was het voor mij helemaal op. Helm af en even niet, dank u wel!
Teus, Jeroen, Evert, Jos en Ewout vlogen me natuurlijk makkelijk voorbij en met vereende krachten stonden ik en de 690
weer op het juiste pad en in de juiste richting!! Thanks Guys!!!
Deze dag had later een proef met oa een helling vernoemd naar Sandman en een bijna onvindbare single track afdaling.
Ik was zo uitgeput dat toen ik onderaan de helling stond de moed mij in de laarzen zakte... Een klein nicotine shotje was
niet genoeg om me het lef te geven hier naar boven te rijden, dus een X achter mijn naam voor niet behaald. Helaas moesten we
echt deze hobbel over om op het juiste pad te geraken, na enig geschreeuw van boven en een kwartierje omrijden stond Peter (Sandman)
ineens voor mijn neus om me de makkelijke weg te laten zien. Inmiddels had ik wel een hekje omver gereden (eerste keer niet
gezien nog gevoeld maar de tweede keer vielen wat boomstronkjes van het hekje waardoor het weer omhoog stond en ik het zag).
Mbv Peter ben ik bovengekomen en met Peter (Chicooooloocicioco) en Carien even van het uitzicht genoten.
Toen op zoek naar Cp2... Een martelling en ik was echt helemaal leeg, kon geen single track meer zien, nog vinden en meerdere
stukken alleen op waypoints gereden tot ik echt helemaal fout zat, ik was op een dakar stage in Chile terechtgekomen!!
Gelukkig voor mij was dit ook einde van de proef en dus CP2 want ik kon de bus van Wilma en Jan zien staan
Einde proef, einde puf maar nog 100km te gaan.
Dit zijn de momenten om even te rusten en alles te overzien, het roadbook te bekijken en je plan te trekken. Er stonden wat
langere stukken gravel op het RB, perfect om even uit te drogen en hernieuwde energie te krijgen.
Die middag werd dan ook perfect!!
Rustig begonnen en op het RB relaxt gaan rijden waardoor ik oa Sandman en Kim tegenkwam (zij hadden tijd gehad te lunchen)
en we zijn een flink stuk met elkaar opgereden, over een stuk Dakar Proef, snel gravel, door rivier bedding (find your own way)
tot een volgend dorp om even te stoppen voor een ijsje. Die energie boost (aanradertje van Peter) zorgde voor een lekker tempo.
Om dan ook nog een Dakar rijder tegen te komen die de weg kwijt was gaf me natuurlijk de ultieme boost voor een perfecte
afsluiting van de dag!
's Avonds heerlijk echt portugees gegeten en veel 'gelult' over motoren en what not.
Dag 3.i
Na een lekker ontbijtje als eerste op weg gegaan, met de marteling van gisteren in het achterhoofd een kleine uitdaging.
Nog even getankt waarbij ik bij het wegrijden Kim nog even zag, een knipoog en een knikje en weer op weg. Door een
wirwar van straatjes op de route beland (latere rijders namen hier oa 1 richtings verkeer wat verkeerd viel bij de
lokale wet). Wat een schitterende route! Op en neer, snel en langzaam, klimmen en dalen, single tracks, geiten sporen,
bramenstruiken, diep riviertje en steile klim om zo naar CP1 te komen.
Het duurde lang voor de eerste rijders me voorbij kwamen, Sandman (wat rijd hij toch mooi vloeiend) en Wim Jacquet zo'n
beetje de enige. Sandman stopte vaak om fotos te maken zodat we aardig rond elkaar heen bleven rijden. Met zijn hulp
door het diepe slootje gekomen en hupsakee ik kwam 100% fris net voor 12en bij Cp1.
Om 12.30u gestart maar niet ver gekomen.....
Binnen 10 minuten lag ik op mij rug... Een snel gravelpad waarbij ik het voorwiel verloor. De motor bleef glijden en 2 tellen
later lag ik op de grond... Onderweg in die val is de motor op mijn voet beland en ik stond dan ook even te huppelen en te vloeken.
Wim zat vlak achter me en is even gestopt om te checken, 'alles okay?' 'Jep, rij maar door, alles ok!'.
Motor recht gezet, contact aan en uit en weer de route opgenomen. Na een paar kilometer had ik er toch echt genoeg van en
moest ik nog een stuk tot het einde van de proef. Het eerst volgende dorp lag gelukkig aan een asfalt weg waar ik ben gestopt.
In overleg met Jos en Ewout me afgemeld en via de weg naar Portimao doorgereden. Pijn aan mijn voet was nog te doen, maar ik kon
alleen op mijn hak staan.
Aangekomen in een supermooi hotel met dito uitzicht!!
Na het inchecken heeft een bevriende manueel therapeut naar mijn voet gekeken en de conclusie was helaas 'gebroken'.
Ik heb dan ook helaas de laatste 2 dagen moeten missen, want het was 1000% zeker de moeit waard.
Sinds gisteren in NL en vanochtend in het gips, 1 teen was 'uit de kom' en 2 andere botjes gebroken.
Helaas, zeg ik met een grote lach op mijn gezicht, want ik heb alleen maar mooie (maar ook bezwete
) herinneringen aan de
trip.
Een stevig, uitdagende, vermoeiende aanrader!!!!
Post Merge: [time]vr 09 okt 2009 19:52:15 GMT-1[/time][/color][/size]
Mooie fotos en verslag hier:
http://www.leppinkadventure.nl/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=3&Itemid=18Ps. Bring on de OER!
