Ja, Marco, ik ben toch maar een geluksvogel...
Even een update:
Vorige week onwijs veel pijn gehad; de zgn zenuwpijn door een beknelde zenuw in de rug of het bekken. Tjeemig de peemig, pijntechnisch dacht ik dat ik al wat gezend was, maar toch ook wel bizar. Pijnstillertjes helpen niet, alleen dikke vette morfine en andere drugs die je centrale zenuwstelsel verlammen....
Ook maar niet gedaan, want daar kan ik ook niet zo goed tegen. Zo goed als kwaad het proberen uit te zitten, maar naarmate de week vorderde werd de pijn heviger en vaker.. Ik dacht nog: 'da's niet goe 'nie'.... " Gelukkig ging het vanaf zaterdag iedere dag een beetje beter en vandaag eiggenlijk geen zenuwpijn meer gehad.
Vandaag weer terug geweest naar het ziekenhuis voor rugfoto's en een nieuwe echo de lever, milt, blaas etc. Dit naar aanleiding van mijn bezoek vorige week omdat de leverwaardes in het bloed nóg hoger waren van vlak na de crash. Was eerst even schrikken omdat ik werd teruggeroepen bij de foto omdat men dacht dat er tóch een wervel was gebroken... Wéér foto's maken. Gelukkig bleek alles toch goed te zijn. Ook op de echo zag alles er gezond uit en ook de lever was niet beschadigd. Nu begin september alleen nog naar de uroloog voor het beetje bloed in de urine (wat er dus volgens mij al 27 jaar zit).
Ergo: het ziet er goed uit en vrijdag begin ik met fysiotherapie. met een beetje geluk (want een geluksvogel ben ik onderhand wel) zit ik over 3-4 weken weer op de brommer! Hopelijk gooit die uroloog geen roet in het eten.
Toch heren en dames, die protectie is wel degelijk belangrijk! Zorg dus dat je dat voor elkaar hebt. Ik ben er van overtuigd dat dit heeft voorkomen dat ik meer schade zou hebben gehad.
grt marcel
