Ik ben vandaag weer thuisgekomen na een drie-weekse trip door Duitsland, Polen, Tjechie, Oostenrijk, Italie en Zwitserland.
Het plan was om samen met twee vrienden (ook op GS`en) een aantal WW2 bezienswaardigheden te bezoeken, zoals De Wolfschanze, Sachsenhausen, Auschwitz, Berchtesgaden (Adelaarsnest), Colditz, de Brug van Remagen en nog een aantal andere dingen uit de tweede wereldoorlog.
Verder zijn we een stuk door de Dolomieten gereden (Stelvio), en een aantal passen door de Alpen (Furka en Grimselpas), de Grossglockner in Oostenrijk, en het Zwarte Woud.
Al met al een heerlijke reis gemaakt, met zinderend hete dagen maar ook met noodweer.
Ik ga nu beginnen aan het uitzoeken van de foto`s, en dan zal ik geregeld een deel plaatsen..
Karel
Post Merge: 02-08-2012, 19:45
Een overzicht van de route.
Dag 1, Zaterdag 16 Juni.
Om 6:30 gaat de wekker af. Ik moet de motor nog bepakken voordat Rogier (1150GSA) om 8:00 voor mn deur staat. Ik kijk naar buiten; motregen...
Even voor achten ben ik klaar, en om 8:00 rijden we samen naar Bert (F800GS) in Amsterdam, de derde deelnemer aan deze trip.
Bij de BP Muiden tanken we nog even en maken een praatje met een andere motorrijder die op het punt staat om naar de Noordkaap te vertrekken.
De eerste drie hotelovernachtingen zijn van te voren al geboekt, de eerste in de Harz, en de tweede en derde in Berlijn. Vooral in een grote stad als Berlijn is het altijd een gedoe om met een volbepakte motor een hotel te vinden, en waar we ook de motoren bewaakt kunnen parkeren.
De rest van de trip zoeken we hotels of campings op de bonnefooi.
Ons doel dus de eerste dag is een hotel in de Harz, genaamd `Waldblick`.
http://www.landhotel-waldblick.com/Dit wordt meteen de langste rit van de hele trip, iets van 550 kilometer.
De rit zelf verloopt prima, alleen even wennen weer om zo`n stuk achter elkaar op de motor te zitten, we zijn allemaal een beetje stram en we stoppen geregeld bij een pomp om even de benen te strekken.
Rond 15:00 rijden we het natuurgebied de Harz in, het platte landschap is verruilt voor bergachtig landschap, en de wegen worden steeds mooier en bochtiger. Het weer is redelijk, af en toe een spetter maar het is niet koud.
Een uurtje later rijden we het dorpje Stolberg in, hier moet ons hotel ergens zijn..
De entree in Stolberg is al erg mooi...
Verderop komen we bij een plein waar we de motoren even parkeren en wat foto`s maken. Een geweldig mooi dorpje dit!
De motor van Rogier heeft de bijzondere aandacht van een paar voorbijgangers, altijd leuk om te zien..
Het hotel Waldblick ligt aan de rand van het dorpje, we moeten eerst een steil weggetje omhoog een heuvel op. Het ziet er super uit!
Eenmaal binnen zeggen we in gebroken Duits dat we een kamer hebben geboekt voor vandaag. De dame achter de desk staat naar ons te glimlachen maar zegt niets.. Wij nog een keer `We hebben een kamer geboekt en...` `Ja dat weet ik` zegt ze glimlachend in het Nederlands, `maar ik vond het leuk om jullie even te horen stuntelen in het Duits`..
Heheh....ok...
De kamer en de prijs zijn prima, en het uitzicht op het dal en het dorpje Stolberg ook.
We kleden ons om en lopen naar beneden het dorpje in voor een welverdiende maaltijd.
Die vinden we bij het pleintje waar we eerder foto`s hebben gemaakt.
Het is nu lekker weer geworden en buiten op een terrasje eten we erg lekker..
We lopen daarna nog even rond en maken nog wat foto`s.
Een van de huizen mag wel een likje verf gebruiken, toch heeft het wel wat vind ik..
Eenmaal terug bij het hotel maak ik nog een foto van de zakkende zon op het dal.
We moeten echt nog wel wat wennen aan het lange zitten op de motor, we zijn moe van deze dag dus we pakken een douche, en duiken er vroeg in.
Morgen rijden we naar Nordhausen, een plaatsje onderaan de Harz. Hier ligt het concentratiekamp `Dora Mittelbau`. De gevangenen werden gebruikt om te werken in de grotten bij het kamp, waar V1 en V2 raketonderdelen werden gemaakt.
Ik heb besloten om een buitenland internet abonnement te nemen op mn mobieltje, op deze manier kunnen we de dag van tevoren bekijken wat voor weer het de volgende dag wordt, en het is altijd handig als we wat op moeten zoeken. Het schijnt morgen beter weer te worden..mooi
Eerst maar is slapen...
Karel
Post Merge: 03-08-2012, 05:06
Dag 2, Zondag 17 Juni.
Vandaag om 8:00 opgestaan, redelijk geslapen.
Om 8:30 ontbeten en een uurtje later vertrokken richting Dora Mittelbau.
Tijdens het opladen van de motoren merken we dat het nu al aardig warm is, we halen dus de regenvoeringen uit de jassen, volgens de voorspelling blijft het ook droog vandaag.
Via een heerlijk bochtig weggetje rijden we naar het concentratiekamp Dora Mittelbau, waar we om 10:00 aankomen. Bij de ingang van het terrein staat een oude wagon.
We komen als een van de eerste bezoekers aan, en vanwege het mooie weer laten we de jassen achter in de koffers.
Voordat ik verder ga met het verslag even een korte uitleg over Dora Mittelbau:
Omdat Peenemunde (het ontwikkelcentrum van Duitse geheime wapens in WW2) geregeld werd gebombardeerd door de geallieerden werd besloten de productie van de V1 en V2 (vliegende bommen en raketten) te verplaatsen naar Nordhausen. Door de productie naar tunnels in een berg te verplaatsen kon de productie niet meer verstoord worden door bombardementen.
De tunnels werden gemaakt door de gevangenen, deze werkten ook aan de V1 en V2`s. De gemiddelde levensverwachting van een gevangene was vier tot acht weken, afhankelijk van de gezondheid/weerstand van de gevangene..
Voor meer informatie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Mittelbau-Dora en
http://www.dora.de/index.php?id=389&L=1De tunnels zijn nog toegankelijk, maar alleen onder begeleiding van een gids.
De rondleiding begint om 11:00 dus we hebben nog even tijd om foto`s te maken. Er is ook een museum met gevonden voorwerpen, foto`s etc etc.
De hoofdweg die door het kamp heen loopt is nog origineel en aangelegd door de gevangenen.
Om 11:00 begint de rondleiding, de gids verteld in goed verstaanbaar Duits wat zich hier heeft afgespeeld.
Een paar honderd meter verderop ligt een van de twee ingangen van het gangenstelsel in de heuvel. Treinen met raketonderdelen reden rechtstreeks de tunnel in zodat ze niet tijdens luchtaanvallen geraakt konden worden.
De originele tunnelingangen zijn afgedicht, maar iets verderop kan men door een kleinere, later gemaakte tunnel alsnog naar binnen.
De gids waarschuwt dat het binnen 8 graden is, wij vinden het allang best want het is behoorlijk warm in het zonnetje..
Na ongeveer 150 meter lopen komen we aan in een ruimte waar de gids weer het een en ander uitlegt.
Er staat ook nog een achtergelaten motor van een V2 raket.
We volgen de gids, we lopen zeker een paar honderd meter door de tunnels. Het is niet te geloven hoeveel hier nog aan oorlogsmateriaal ligt, overal zie je onderdelen van V1 en V2`s, echt helemaal vol ligt het met verwrongen stukken staal en andere onderdelen.
In de oorlog werden de tunnels droog gehouden door pompen, deze pompten het grondwater weg zodat er gewerkt kon worden. Na de oorlog liepen sommige gedeeltes van de tunnels weer onder water. Op Discovery is een programma geweest waar duikers deze ondergelopen ruimtes verkennen. Ze vonden er enorm veel onderdelen en gebruiksvoorwerpen, een soort tijdcapsule. Vanwege de gevaarlijke omstandigheden kunnen deze voorwerpen niet geborgen worden. Een groot gedeelte staat dus onder water.
Vanwege de stilte, de kou en het weinige licht hangt er een bijzondere sfeer die eigenlijk niet op foto`s is vast te leggen.
De toilettenruimte is gedeeltelijk bewaard gebleven.
We lopen weer naar buiten, waar we even met de ogen knijpen vanwege het zonlicht, wel weer lekker warm in ieder geval..
Het enige wat je buiten hoort is het geluid van de wind door de bomen, er hangt een bijzondere sfeer op deze plek. Onder de indruk van wat we gezien en gehoord hebben lopen we terug naar de motoren. Ik doe mn dunnere zomer motorbroek aan want het is warm, en om 13:00 rijden we het terrein af, op weg naar het beroemde kasteel Colditz.
Onderweg stoppen we bij een pomp/restaurant om te lunchen, ik haal mn TomTom van mn motor af, en terwijl ik hem normaal in mn topkoffer doe, stop ik heb nu met mn handschoenen in mn helm en neem hem mee het restaurant in. Als we uitgegeten zijn lopen we terug naar de motoren, en ik wil mn TomTom pakken maar kan hem niet vinden.. Dan herinner ik me dat ik hem in mn helm had gedaan, maar daar zit ie niet in.. Het zweet breekt me uit... :? Ik loop weer bij het restaurant naar binnen om te kijken of hij op de grond is gevallen.. niets... shitshitshit dit zou een fijn begin van de vakantie zijn.. :evil:
Ik loop naar de kassa waar een meisje staat, en vraag of ze een navigatiesysteem heeft gevonden. `Ja, deze?` zegt ze en pakt mn TomTom van achter de balie vandaan... Oefffff, een grote opluchting maakt zich meester van me...
Ik bedankt het meisje en loop opgelucht weer naar buiten.. Een goede les voor de komende dagen: een vast systeem waar ik mn spullen opberg tijdens stops..
De meesten kennen Colditz van de gelijknamige serie op tv, bij Colditz denk je aan een kil en donkergrijs kasteel, groot is dus onze verbazing als we om 15:45 aankomen bij het kasteel. Het lijkt in de verste verte niet op wat ik in mn hoofd had..
Even wat korte informatie nog over Colditz: Dit kasteel werd in de oorlog door de Duitsers gebruikt als gevangenis voor krijgsgevangenen. Ondanks dat het kasteel streng bewaakt was zijn er 31 gevangenen ontsnapt, sommige op bijzondere wijze.
Voor meer info:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Slot_Colditz Wij komen er aan met schitterend weer en in combinatie met de lichte kleurstelling van het kasteel strookt dat niet met de verwachting van een luguber kasteel..
Zo zat het kasteel dus in mn hoofd...
En hier zoals het er in het echt uitziet...
Een van de meest bijzondere ontsnappingspogingen uit dit kasteel was bedacht door een paar gevangenen die op de zolder van het kasteel een zweefvliegtuig hebben gemaakt. Ze wilden deze vanaf het dak van het kasteel met behulp van een katapult lanceren met twee inzittenden.
Vlak voor voltooing is het ontdekt door de Duitsers dus ze hebben het nooit kunnen gebruiken. Recent is het vliegtuig aan de hand van originele tekeningen nagebouwd en het bleek prima te vliegen..
Het kasteel is vrij toegankelijk, er is ook nog een klein museumpje aanwezig met een aantal voorwerpen uit deze periode.
Als we een uur later weer wegrijden maak ik vanaf een plein beneden in het dorp nog een foto van het kasteel.
Nog een paar foto`s van Colditz in oorlogstijd.
Ons volgende doel vandaag (drukke dag
), is het plaatsje Torgau, aan de rivier de Elbe, waar we om 17:30 aankomen.
Op deze plek ontmoetten de Amerikanen (oprukkend vanuit het Westen) de Russen (komend vanuit het Oosten) tijdens hun opmars naar Berlijn in 1945.
Foto`s uit 1945.
Bij deze door de Duitsers opgeblazen brug vond de beroemde ontmoeting plaats.
Een gedeelte van de originele brug staat er nog, op de achtergrond is de later gebouwde brug te zien die nu wordt gebruikt.
Er staat ook een monument die deze gebeurtenis herdenkt.
Natuurlijk moeten we deze scene op deze historische plek eventjes dunnetjes nadoen...
Meer info:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:ElbeDay1945_(NARA_ww2-121).jpg Na een half uurtje rijden we naar Berlijn, waar we twee dagen zullen blijven.
Het is nog 130 kilometer, de TomTom zegt dat we om 20:00 aankomen.
Na een uur lang rijden over een lange provenciaalse weg stuiten we op een wegversperring, precies de weg die we moeten hebben is afgesloten.
We zien een andere weg waar een paar hekken staan, maar deze staan aan de kant en we denken dat de toerit naar de snelweg open is. We rijden de snelweg op en het blijkt verdacht stil, lijkt wel een autoloze Zondag.. Na 2 minuten rijden zien we een grote hijskraan en een aantal andere voertuigen midden op de weg staan, en er zijn een hoop mensen aan het werk... Hmm de weg was dus toch afgesloten... :?
We rijden weer terug naar de oprit (leuk om een keer spook te rijden op een lege snelweg..), en vinden een andere route, een smal landweggetje wat evenwijdig loopt aan een spoorlijn. Mn navigatiesysteem kent het weggetje niet maar de afstand naar Berlijn loopt terug, we rijden dus de goede kant op..
Op een gegeven moment komen we uit in een dorpje, vanwaar we de (zelfde) snelweg weer op kunnen, gelukkig, want we willen niet te laat in Berlijn aankomen.
We rijden even een stuk 140, lekker even opschieten..
We komen toch nog om 20:00 uur in Berlijn aan, het is behoorlijk warm in de stad en ook druk, terwijl het toch Zondag is..
Ons appartement ligt in de Friedrichstrasse, vlakbij Checkpoint Charlie.
Maar... de Friedrichstrasse is erg lang en het nummer van het kantoor waar we de sleutel van het appartement op moeten halen klopt niet..
We rijden de Friedrichstrasse een aantal keer op en neer maar we vinden het adres niet.
Onderwijl zijn de motoren door de warmte en het gebrek aan rijwind zo heet dat de GS van Rogier en de mijne beginnen te pingelen.. Wijzelf beginnen het ook aardig warm te krijgen.. :evil:
We hadden juist van te voren een slaapgelegenheid geboekt om dit soort dingen te voorkomen..
We zetten de motoren langs de kant, en ik kijk op mn telefoon (gelukkig heb ik mn buitenland internet abonnement) of het adres van het kantoor wel klopt. Op de site van het hotel staat een ander nummer in een andere straat. Gelukkig heb ik Google maps op mn telefoon staan, het blijkt een zijstraat te zijn van de Friedrichstrasse op loopafstand.
Ik loop met Rogier naar het adres toe, terwijl Bert bij de motoren wacht.
Het adres blijkt te kloppen, we krijgen de sleutels mee van ons appartement op de Friedrichstrasse nr 218, het blijkt dat we er met de motoren vlakbij stonden, alleen is het niet echt herkenbaar als een appartement, aanschouw onderstaande foto...
We denken er het zijne van..
Onze motoren kunnen beneden in een bewaakte parkeergarage staan, met een afstandbediening gaat er een groot hek in het gebouw open, we rijden naar binnen en via een steile helling komen we bij een roldeur uit die dicht is, en dicht blijft...
Op de foto is niet te zien hoe steil het hellinkje is, maar ik denk dat het zeker 30 a 40 graden is..
Ik sta nou niet bepaald lekker met mn motor op het schuine stuk, keren zit er hier niet in.. gloeiendegloeiende..Ik zet mn motor af en in de 1e versnelling, stap af en loop weer naar boven.
Aan het begin van de helling zie ik een paaltje waar een sleutel in kan.. laat ik nou net nog een sleutel over hebben die bij de afstandsbediening van het hek zit.. De deur gaat open en we kunnen naar binnen... Het is heerlijk koel in de garage en we kunnen onze oververhitte motoren en onszelf even af laten koelen... wat een gedoe allemaal...
Met alle bagage, tassen etc etc lopen we weer naar de ingang van het appartement, in de hoop dat het wat is..
Op de tweede verdieping vinden we ons appartement, het blijkt super te zijn! Veel ruimte, twee slaapkamers, keuken, woonkamer, badkamer, en een balkon. En alles ziet er keurig netjes uit..
Ook een mooi uitzicht op Checkpoint Charlie.
We doen onze bezwete motorkleding uit, en ik pak even een verkoelende douche waar ik enorm van opknap, verbazend toch wat een douche kan doen..
Na even te zijn bijgekomen van deze dag, zijn we naar het centrum gelopen om ergens wat te eten. Gelukkig was ik een maand eerder ook al in Berlijn geweest, ik ken dus redelijk de weg in het centrum.
Uiteraard eerst even de tourist uitgehangen bij Checkpoint Charlie..
Het is tegen tienen en het is nu nog over de 20 graden, echt heerlijk.
We lopen richting de Potsdamerplatz om daar een eettentje te zoeken, onderwijl lopen we langs een gigantisch gebouw.
Dit gebouw heeft Herman Goerring (na Adolf Hitler de grootste nazibons) neer laten zetten. Het was in WW2 het ministerie van luchtvaart, en als een van de weinige gebouwen is het bijna onbeschadigd uit de Slag om Berlijn gekomen.
Het gebouw had 4000 kamers en een ondergrondse garage.
Een foto van het gebouw in de oorlog.
En zoals het er nu bij staat, verbazingwekkend hoe weinig het veranderd is. Tegenwoordig is het gebouw nog steeds bij de overheid in gebruik.
Van te voren hebben we van alle WW2 bezienswaardigheden die we willen bezoeken oude foto`s opgezocht, uitgeprint en meegenomen. We willen proberen vanuit de zelfde hoek foto`s te maken om te laten zien hoe de gebouwen/plekken er nu uitzien.
Er zullen dus tijdens dit verslag een aantal toen en nu foto`s volgen.
Terwijl we naar Potsdamer Platz lopen komen we langs een enorme bouwput, het valt op dat overal in Berlijn wordt gesloopt en gebouwd..
Even verderop komen we aan bij de Potsdamer Platz.
Hier vinden we een Italiaans restaurant (Vapiano) wat nog open is, we bestellen er een bord pasta, dit wordt ter plekke voor je neus klaargemaakt en het smaakt ons super. Voor degenen die lekker willen eten in Berlijn:
http://www.vapiano.de/newsroom/?store=6Terwijl we zitten te eten komen er massa`s mensen vanaf de Brandburger Tor deze kant op lopen, het blijkt dat Duitsland net een EK wedstrijd heeft gewonnen, de straten zijn vol met feestende en juichende mensen.
Geweldig om mee te maken dit, de sfeer is super, het weer is zwoel, en we besluiten om richting Brandenburger Tor te lopen, daar komen tenslotte alle feestende mensen vandaan..
Daar aangekomen blijkt dat er een enorm podium voor de Brandenburger Tor is gebouwd, er staan honderden mensen te juichen en te springen, er is muziek, overal kan men eten (vooral braadworsten
), wat een sfeer!
Omdat we toch wel erg moe zijn na deze lange dag lopen we terug naar ons appartement, waar we nog even bijkomen op de bank.
Volgens het weerbericht wordt het morgen over de 30 graden..
En zo komt er een eind aan deze hele lange en vermoeiende dag, morgen gaan we Berlijn op ons gemakkie helemaal bekijken, eerst uitrusten... Heerlijke gedachte trouwens; mn vakantie begint morgen pas officieel
Karel
Post Merge: 03-08-2012, 05:09
Dag 3, Maandag 18 Juni.
Vandaag om 8:00 opgestaan.
Om 9:00 naar een bakkerij/ontbijttentje gereden wat ik nog kende van een vorig bezoek aan Berlijn. Hier kan men voor een paar Euro prima ontbijten met versgebakken broodjes.
Na het ontbijt lopen we terug naar de motoren, waar Bert zn motorsleutels kwijt is..
Terwijl hij al zn zakken nakijkt loop ik weer naar binnen om te kijken of ze daar nog ergens liggen.. niets..
Ik loop weer naar buiten en zie zn sleutels op de grond liggen bij de achterband van zn motor.. ok..... ik ben dus niet de enige die wel eens belangrijke dingen kwijtraakt...
Het is nu al behoorlijk warm, dat belooft wat voor deze dag..
Ons eerste doel vandaag ligt in het noorden van Berlijn, we rijden naar het ticketoffice van Berliner Unterwelten. (
http://berliner-unterwelten.de/ ) Zij organiseren rondleidingen in oude schuilkelders en bunkers die tijdens WW2 in gebruik waren. Er zijn rondleidingen mogelijk in meerdere talen, wij besluiten om met een Engelse gids mee te gaan.
Onze tour begint om 11:00, we hebben nog drie kwartier de tijd dus we lopen even naar een nabijgelegen winkelcentrum om effe te neuzen.
Om 11:00 dalen we onder begeleiding van de gids via een zware stalen deur en een aantal trappen in een metrostation af naar de schuilkelders. De gids komt uit Wales en vertelt op een leuke manier. Nadat hij verneemt dat wij Hollanders zijn zegt hij: lekker dan met dat voetbal van jullie, ik had tijdens dit EK op Nederland gegokt en nu liggen jullie er al uit....
Het stelsel van gangen en schuilkelders is sinds de oorlog niet meer veranderd, er hangt een bijzondere sfeer. Er is een kamer die geheel met lichtgevende verf is beschilderd, zodat men in geval van stroomuitval toch nog wat kon zien. Na een demonstratie van de gids blijkt dat deze verf na al die jaren nog steeds werkt..
Verder zijn er nog een aantal gevonden voorwerpen, wapens e.d. te zien.
Na een zeer interessante tour van anderhalf uur staan we weer buiten....pff warm...het is nu over de 30 graden, gelukkig waait het nog een beetje anders was het niet uit te houden.
Terwijl we op een terrasje wat eten en drinken valt het op hoeveel dure auto`s hier rondrijden, het lijkt wel alsof men hier de Audi`s, BMW`s en Mercedessen bij een pakje boter krijgt..
We lopen naar de overkant van de straat naar een park (wat we niet erg vinden, het is hier een stukje koeler als op straat) waar een Flakturm in staat. Tijdens de oorlog stonden er verdeeld over Berlijn drie van deze gigantische betonnen torens, op het dak stond 88mm luchtafweergeschut opgesteld om Berlijn te beschermen tegen bombardementen.
Na de oorlog wilden de geallieerden deze torens met tonnen springstof opblazen wat maar met moeite (gedeeltelijk) lukte, omdat de torens enorm sterk waren gebouwd met muren van meters dik.
Hier een foto van een soortgelijke flaktoren die tijdens WW2 stond opgesteld in de Tiergarten, deze is na de oorlog gesloopt.
Er is nog een toren bewaard gebleven in dit park (de wijk Humboldthain), die vrij toegankelijk is. Via (een hoop... :shock: ) trappen kan men op het dak komen.
Na een stukje lopen zien we de bunker staan, verscholen tussen de bomen.
Op deze foto is te zien hoe enorm groot dit bouwwerk is, terwijl er zelfs nog een gedeelte van de bunker onder de aarde ligt..
Via trappen kan men op de dak komen.
Waar men een mooi uitzicht over Berlijn heeft..
Onder begeleiding van een gids van Berlin Unterwelten is ook nog de binnenkant van de toren te bekijken, maar wij hebben daar geen tijd voor en bewaren dit voor een volgende keer.
Meer info over deze flaktorens:
http://www.oorlogsmusea.nl/artikel/1679/Flakturm-III-G-Toren-Humboldthain-Flak-toren.htmWe lopen weer terug naar de motoren, altijd leuk om in deze hitte een motorjas aan te trekken...pff.
Vervolgens rijden we via de lange Tiergarten tunnel (lekker koel!) naar het Bendlerblock, dit is een huizenblok waar Von Stauffenberg werkzaam was in de oorlog.
Von Stauffenberg was de man die de mislukte aanslag pleegde op Hitler in de Wolfschanze (het militaire hoofdkwartier van Hitler in Polen), wat we later deze trip ook nog zullen bezoeken.
Het plan van Von Stauffenberg was om na de moord op Hitler een staatsgreep te plegen en meteen daarna de oorlog te beeindigen.
Na de mislukte aanslag kwamen de nazi`s er al na een paar uur achter dat Von Stauffenberg achter de bomaanslag zat, waarna hij in het Bendlerblock werd opgepakt, en op de binnenplaats zonder proces werd doodgeschoten.
Het verhaal van de aanslag is in 2008 verfilmd (Valkyrie), met Tom Cruise in de rol van Von Stauffenberg.
Von Stauffenberg
Het Bendlerblock bestaat nog steeds, en op de plaats van de executie hangt nu een herinneringsplakkaat.
Bendlerblock tijdens WW2..
En nu..
De binnenplaats toen..
Nu..
De plek waar Von Stauffenberg is doodgeschoten..
We stappen weer de motor op maar het is eigenlijk te warm om te rijden nu, we besluiten om terug te rijden naar ons appartement, de motoren te parkeren, en te voet het centrum te bekijken.
Aan de hand van de WW2 foto`s die we hebben uitgeprint proberen we de plekken terug te vinden vanwaar de foto`s zijn gemaakt.
Als eerste lopen we naar het begin van de Unter Den Linden.
Vervolgens de Brandenburger Tor.
Vlakbij de Branderburger Tor staat een enorm hotel (hotel Adler), wat in de oorlog onder de Duitsers al beroemd was, dit hotel is bijna niet veranderd.
Op een paar minuten lopen is een plein te zien met een heleboel stenen, dit is ter nagedachtenis aan de holocaust, erg mooi om te zien. (
http://nl.wikipedia.org/wiki/Holocaust-Mahnmal )
Als de kinderen die we zijn, moeten we natuurlijk nog even spelen...
Aan de achterkant van de Brandenburger Tor, vanuit de Tiergarten vinden we ook nog een locatie van een foto uit de oorlog.
Ook in de buurt is de plaats waar vroeger de Fuhrerbunker heeft gestaan, de plek waar Hitler en Eva Braun zelfmoord hebben gepleegd. (bekend van de film `Der Untergang`). Op deze plek staan nu flats.
De Rijksdag, het centrum van Nazi Berlijn.
Vervolgens lopen we richting de Moltke brug, in de buurt van de rijksdag, hier is het behoorlijk veranderd, alleen de brug is precies hetzelfde gebleven.
Terwijl Rogier en ik aan de hand van de foto`s de juiste locatie proberen te vinden heeft Bert een mooi koel plekje gevonden in de schaduw..
Tussendoor gaan we even zitten op een terras bij de Tiergarten om een ijssorbet tot ons te nemen, even afkoelen want het is nu op het heetst van de dag, niet te harden gewoon.. :shock:
Na deze broodnodige pauze lopen we naar de Potsdamer Platz. Dit plein was tijdens de oorlog compleet vernietigd.
Tegenwoordig staan er wolkenkrabbers, waaronder ook het Sony Center, een hypermodern gebouw van glas.
Het eerste verkeerslicht wat in 1924 in Berlijn werd geplaatst staat er nog steeds..
Ik heb geprobeerd een beetje dezelfde hoek op te zoeken..
Terwijl we weer richting ons appartement terug lopen zien we in een etalage van de Friedrichstrasse zomaar even een Bugatti Veyron staan, leuke publiekstrekker..
Er rijden trouwens nog meer leuke auto`s rond in Berlijn, waaronder een erg strakke Dodge Charger
Opvallend trouwens hoeveel motoren er hier in Berlijn rondrijden, ook opvallend is dat het Berlijnse verkeer zich een stuk keuriger gedraagt als bijvoorbeeld het verkeer in Amsterdam..
Vlakbij Checkpoint Charlie staat nog een flink stuk Berlijnse Muur.
Tegen 17:00 komen we aan bij ons appartement, waar we onze vermoeide benen even te ruste leggen op de geriefelijke leren bank.
Terwijl we bijkomen van het vele lopen in de hitte, zien we het buiten betrekken. Binnen een kwartiertje vallen de eerste spetters, in de verte onweert het al.
Na nog eens 10 minuten begint het enorm te stortregenen en onweren, heerlijk zo`n verfrissende bui!
Na een uurtje is het droog en lopen we weer naar het centrum om ergens te gaan eten, door de regen is het wel wat afgekoeld, maar het zonnetje komt er weer doorheen en het voelt gelijk weer warm..
Op een druk terrasje eten we een steak, maar de bediening is niet best en het eten ook niet bijzonder.. hmm kan een keer gebeuren natuurlijk, zelfs in Duitsland.. :?
We lopen nog even langs een avondwinkel en halen nog wat te snaaien en te drinken voor `s avonds in het appartement. Ik ga nog bijna over mn nek in die winkel; voor ons in de rij staat een vent die zo`n zurige zweetlucht afscheid dat ik bijna kokhalsneigingen krijg.. :shock:
Terug in het appartement voelen we pas hoe moe we zijn van deze dag,
een goede nachtrust hebben we wel weer verdiend..
Morgenochtend willen we op de motor nog wat dingen bezichtigen in Berlijn, en in de middag gaan we op weg naar Sachsenhausen, een concentratiekamp ten noorden van Berlijn.
Karel
