Dag 9 (Benichab - Azouqui (450km SS, 30km L)
De dag begint met wat CPs in de duinen. Recht voor de fotograaf ga ik over m’n stuur eraf stap op en schiet er me flink stoot gas weer vandoor. Zo kort mogelijk erin en snel er weer uit is de truuk in deze duinen, verder snelle pistes. Na refueling moeten we een bergpas over, ik mis deze (zoals velen) maar denk dat er nog wel een mogelijkheid komt. Na 35km buig ik steeds verder van de route af maar ik ben het point of no return al voorbij. Na nog meer zwarte rotsen kom ik aan in een zanderige rivierbedding. Gedeelten zijn afgeschermd door prikkeldraad waar ik steeds over of onderdoor moet. Ik voel me echt verdwaald en verlies ook nog bijna mijn schakelpedaal na lostrillen boutje. Op een gegeven moment zie ik een dorpje opdoemen op m’n gps waar het asfalt weer begint. Helaas is dit nog steeds aan de andere kant van de berg. Als de afstand nog maar 8km is doe ik een poging maar de stenen zijn te groot. Bij een herder vraag ik hoe ik bij Oujeft kom en hij maakt het gebaar van een grote boog. Ik ga weer op pad en vind eindelijk een pas, maar deze is meer geschikt voor kamelen met stenen van 30cm. Ik doe er ruim een uur over en moet om de 100m stoppen om op adem te komen en de verzuurde armen weer in beweging te krijgen. Wat ben ik blij als ik boven kom. Aan de andere kant wat locals met toeristen op sleeptouw. Na nog wat duinen kom ik op asfalt en vind benzine uit oude oliekan en pet flessen. Nu heb ik weer voldoende om het bivouac te halen. Over asfalt komt ik aan, geweldige canyons hier rond Atar. M’n team is er al. Ik wil mijn startkaart inleveren maar ze verteld me dat het beter is om de 30km naar de finish van de special te rijden om zo nog een eindtijd van de special te halen. Dit is een mooie zanderige piste waar ik flink snelheid kan maken en een mooie asfalt bergpas. Voldaan kom ik aan op het bivak klop m’n luchtfilter uit en ga maar weer eens veel eten. Morgen kunnen we uitslapen. 10e plek met 8u straftijd.
https://www.youtube.com/watch?v=3uVTcOnYD7A
In het plaatje hierboven zie je dat de laatste CP die ik heb gehaald ook wel een beetje gemeen was geplaatst, aan de verkeerde kant van de berg. Daarna had je dus een stukje terug moeten rijden om aan de linker kant langs het gebergte te rijden (of is er misschien tussen de 2 bergen in nog een mogelijkheid om te rijden?!
Bij het waypoint symbool zit de Tifoujar pass, die we op dag 10 rijden, als ik dat had geweten......
Dag 10 (Azouqui - Akjoujt; 250km)
De mooiste rallydag van m’n leven. Alles zat er in. In het begin een hele snelle gravel piste van 50km, maar na het missen van 2 bochten en bijna in de keien eindig besluit ik het maar iets rustiger te gaan doen. Daarna wordt het vrij zwaar, zanderig met stenen 1 en 2e versnelling werk. Op een gegeven moment wordt de motor warm en stop ik 15min in een dorpje om motor en mens af te laten koelen in de schaduw van een boom, daarna wordt het weer sneller piste. Mooie vlaktes, glooiende duinen, ongelofelijke oasis en een geweldige zandhelling (Tifoujar Pass) volgen. Ik zie hem opdoemen, geef volgas en ben zo boven. Daar zie ik de drone van de fotograaf, maar heb hem zelf nergens gezien. Zand in alle kleuren van de regenboog vandaag, wouw wat mooi.
Weer bivouac in de de duinen. Vrij vroeg kom ik aan en eet met vol aan Spaanse worst, wat een top lui zijn dat zeg. Kijk motor na met boordgereedschap en hoor dat m’n team niet bij het bivouac kan komen (zanderige piste is teveel voor het busje met zware aanhanger). We kamperen net naast de weg. Ik rij in de raceauto van Maarten naar de briefing en daarna eten we nog een pizza en drinken nog Tsjechisch bier. 7e plek vandaag.
https://www.youtube.com/watch?v=alxxoysn-SA
