't ging over mijn trapfiets, ongemotoriseerd dus.
De reden achter de trapfiets: ik had een lap voor m'n linkeroog ivm wat slijpsel dat z'n weg langs de veiligheidsbril gevonden had en dan is exact afstanden schatten toch niet zo heel makkelijk. Lekker fietspadje afkachelen lukt nog wel.
't akkefietje was een klassiek gevalletje: automobiloot vermindert iets snelheid, jij denkt dat je braaf voorrang krijgt zoals het hoort, en de automobilist tuft toch door. Toen ik dat in de gaten had (en ook geen kant meer op kon) ben ik al wat 't kon weggesprongen van die fiets waarna de auto vrolijk over de voorkant heen reed. De landing op 't asfalt was dankzij motorjas met protectie (daar zit alles in, dus ik wissel niet gauw van jas) en motorhandschoenen (lekker warm) zacht.
Gewokkelde fiets achterin de auto geladen, fiets meteen naar de fietsenmaker gebracht, ik naar het werk gebracht door de ongelukveroorzaker, om half zes weer opgehaald door diezelfde mens, naar de fietsenzaak, gerepareerde fiets opgehaald, en de aanrijder heeft de rekening betaald. Schade bleek mee te vallen; alleen het voorwiel was total-loss dus daar is een nieuw velgje op gespaakt. Verder zijn Batavussen blijkbaar stevige krengen, want alles was recht en goed aldus de fietsenmaker.
Magoed, nou ben ik snowballs topci aan het kapen, en da's niet erg netjes.