Nou, het was me een weekend wel.
Woensdag lag er ineens een plas olie bij mijn voorwiel en ik zag dat beide voorvorkpoten lekte, direct nieuwe keerringen besteld die donderdag eind middag pas binnenkwamen. Donderdagavond dus flink zwoegen om ze er in te krijgen.
Ik had met MadMax afgesproken om samen op te rijden naar Erm en merkte dat mijn motor inhield bij bepaalde toerentallen. Maar, met een beetje spelen met het gas kon ik wel boven die toeren komen. Ik vermoedde dat er iets met mijn benzine/lucht samenstelling aan de hand was en bij aankomst eerst maar mijn luchtfilter bekeken. Die zat helemaal vol. Gelukkig was dat snel opgelost en kon ik tenminste met een goede motor van start gaan.
En wat een start was het, direct over een slootkant die drassig en half bevroren was. Rustig inrijden was er dus niet bij, helemaal niet nadat er in no-time een motor voor mij de sloot in reed. Gelukkig had ik een spanband mee voor juist dit soort gevallen en konden we met wat man de zware Africa Twin de sloot uit krijgen (kon er niet even een EXC'tje de sloot in rijden
)
De navigatieproef was ook met tripy prima te doen en hoewel er werd gevraagd om niet al te diepe sporen te trekken, was dat volgens mij onmogelijk. Na wat makkelijke weggetjes kwam al snel de crossbaan opdoemen. Nou heb ik weinig verstand van crossbanen, maar ik vond hem al redelijk kapot gereden en het was voor mij een behoorlijke klus om een rondje te rijden. Ik wou eigenlijk al opgeven na de eerste ronde, maar wannabeemer wist me te overtuigen dat een tweede er eigenlijk bij hoorde. Die ging voor mijn gevoel beter. Ik zat direct beter op mijn motor bij het vervolg van de route.
Het vervolg kenmerkte zich als eerste door het duidelijk steeds beter en sneller rijden van het groepje maar ook door twee valpartijen. Als eerste yogobiker die met zijn Africa Twin (nu een andere) over de kop vloog. Ik heb het zelf niet zien gebeuren, maar het schijnt echt een salto mortale zijn geweest. En niet veel later een valpartij van wannabeemer doordat hij iets te enthousiast in zijn remmen kneep. Yogobiker reed over de weg terug en wannabeemer reed door tot de tweede keer esso pomp en merkte op dat het staan hem niet meer makkelijk verging en zijn pols erg zeer deed. Achteraf bleek hij iets gebroken te hebben in zijn hand
.
MadMax en ik konden gelukkig doorrijden. Via een pad langs het kanaal waar we echt niet harder dan 100km/h hebben gereden, konden we ons lekker uitleven op de enduroproef. Het singletrack paadje daarna heb ik nog even flink verbreed met mijn valbeugels, want de op en afrit waren al behoorlijk uitgesleten. Daarna was het lekker doorrijden tot de zandheuvel.
Naar boven komen via de singletrack lukte al niet, gelukkig kwamen er twee aangerend om mijn motor naar boven te helpen duwen. Bovenop kwam ik terecht in een leuke zandbak waar ik met moeite bij het einde kwam. Voor de mensen die niet naar boven zijn gegaan, het einde hield in: eerst twee meter stijl omhoog met als aanloop mul zand, om daarna drie meter stijl naar beneden bij een plateautje te komen waar je het vervolg van je afdaling in kon zetten (iets met buizen aan de onderkant). Het eerste aanloopje mislukte omdat ik niet genoeg vaart erin kreeg door het mulle zand, het tweede aanloopje nam ik iets te hard waardoor ik niet meer bovenop dat hellinkje tot stilstand kwam maar direct naar beneden reed. Dat had ik niet verwacht en viel in het zachte zand. Ik was helemaal kapot door het ritje bovenop de zandbult en was erg blij dat Marcel en nog iemand aan kwamen rennen om mijn motor rechtop te zetten. Even uitblazen en verder naar beneden rijden. Dan ben je wel aangekomen bij het einde van de proef op de zandbult, maar nog niet bij het einde van de route, die lag er weer bovenop. Alleen te bereiken via een steile helling. Ik zag dat de lichtere fietsjes het af en toe al niet haalde en besloot maar naar boven te lopen met mijn kaart. Achteraf heb ik spijt dat ik het niet tenminste 1 keer heb geprobeerd. Nu maar hopen dat het volgend jaar ook weer in de route zit
.
Op de terugweg kregen we nog een beetje regen op ons dak en volgens mij zag ik de Africa Twin die we uit de sloot hadden gehaald naar de bult rijden? Bij aankomst lekker douchen en weer sleutelen aan de motor. De ketting was flink opgerekt na de zandbult en ik hoorde hem bij het naar boven duwen al een paar tandjes overslaan. Het achterwiel maximaal naar achteren gezet en nog veel speling in mijn ketting, volgens mij is hij nu echt helemaal op
. De avond was gezellig, veel vleesch en een lekker vuurtje.
De volgende dag ontwaakte we in een wit landschap en bij het wegrijden kregen we nog de waarschuwing mee dat het erg glad kon zijn. En dat was niet voor niks, het was op sommige stukken spek-glad. Je kon niet met goed fatsoen wegrijden zonder je zelf onderuit te (gl/r)ijden. We zijn die ochtend rustig van start gegaan en hebben geprobeerd om op de harde ondergrond niet al te veel het gas open te trekken. De route was gelukkig redelijk te doen en er zaten niet veel spannende stukken bij. De enige enge stukken waren langs de slootkant waar het vaak erg glad was. Zoals iemand het mooi verwoorde: "Je hoefde maar naar je gashendel te kijken of je achterwiel maakte al een zwieper." Verder weinig gebeurd, behalve dat ik mijn rugtas met alles erin had laten staan na een kleine pauze. Nadat ik Marcel had gebeld met de vraag of er nog auto's langs het betreffende punt reden, reed er ineens een motorrijder met mijn rugtas achterop langs. Hulde daarvoor!
We kwamen mooi op tijd weer bij de blokhut aan en we pakte snel onze spullen om onder de fel schijnende zon naar huis te rijden. Helaas hadden we daar niet al veel profijt van, want voor Zwolle kregen we al te maken met forse sneeuwbuien en redelijke windstoten. Nouja, je moet wat over hebben voor zo'n mooi weekend!
