Het is me gelukt, ik ben nu een officiele
Tough Guy . Onze baas vond dat we elkaar moesten challengen om de effectiviteit te verhogen. Dus hebben wij dat maar aangepakt om aan dit evenement mee te doen. Met 6 collega's en onze coach zijn we afgereisd naar Wolverhampton waar een paar keer per jaar dit evenement wordt gehouden.
Het is een hindernis baan van 8 mijl van ik geloof de navy seals. Eerst een stuk cross country rennen en daarna een stuk of 20 hindernissen met veel water. Ze hadden het parcours iets aangepast en moesten al na 200m door het water met ijsschotsen om daarna het een heel stuk te hardlopen. Ondertussen 10x berg op en af met een bevroren ondergond, door bosjes, onder netten door en over hooibalen. Dit ging allemaal prima want je bleef lekker in beweging en zodoende goed op temperatuur. Toen kwam het: veel water doorwadingen, eerst tot aan je kruis, nadat de edele delen zich teruggetrokken hadden ging het steeds dieper door het water en werden de wachttijden langer voor de obstakels. Het werd echt koud, de meeste vrouwen (gok zo'n 5%) begonnen hier al te rillen. De eerste keer kopje onder was een hoge mentale drempel, maar keus was er niet.
Klimmen over houten torens terwijl je spieren beginnen te trillen is best een uitdaging zo ook over een balkje van 30 cm breed lopen op zo'n 6 meter hoog. Tussen door nog ff van een wiebelige plank springen van 5 meter hoog weer het ijskoude water in en tussen brandende hooi balen door.
Het grootste gedeelte met z'n 6-en bij elkaar gelopen, maar op een gegeven moment krijg je het zo koud dat wachten niet meer te doen is en je uit pure lijfsbehoud maar doorgaat naar de finish. Na 3.5 uur was ik eindelijk over de streep. Daar kreeg je gelijk alu folie om je heen en werden de onderkoelde slachtoffers afgevoerd naar het ziekenhuis. Van de warme choco heb ik maar de helft binnen gekregen omdat door het trillen van je handen de helft over de rand ging
.
Al met al een erg gave belevenis, maar om nog een keer te gaan...... Het mooiste vond ik de verbroedering, iedereen heeft het stervens koud maar helpt elkaar de slootkant op.