In dit bos mogen geen mensen meer komen
Natuurbeheer
Dit gebied in Drenthe met ruim 80 hectare bos wordt niet meer beheerd en is niet meer toegankelijk voor bezoekers. © FOTO HERMAN ENGBERS
reacties (15) print stuur artikel door
De natuur teruggeven aan zichzelf. Dat gebeurde gisteren in Drenthe, waar veertien stukken bos tot nieuwe wildernis werden uitgeroepen. Mensen mogen er niet meer komen.
Een klasje van de Willem-Alexanderschool uit Eext komt met veel herrie de zaal binnen. Hoewel prinses Irene daar net een toespraak over de waarde van natuur aan het afronden is, draait iedereen in de zaal zich om. De met bladeren behangen ’bosnimf’, die de kinderen begeleidt, moet de zaal eraan herinneren te applaudisseren voor de prinses.
De entree van de schoolklas is onderdeel van de ceremoniële afsluiting van ruim tachtig hectare Drents bos, circa 150 voetbalvelden, gisteren op Landgoed Heidehof. Op een deel van het landgoed en in het aangrenzende gebied van Staatsbosbeheer mag voortaan niemand meer komen, net als op dertien andere plaatsen in Drenthe. De bossen zullen niet meer worden beheerd, en planten en dieren krijgen er volledig vrij spel. Het worden ’sanctuaria’ van de natuur.
Het idee is van natuurfilosoof Matthijs Schouten. Hij heeft goed naar het oude India gekeken, zegt hij. Daar hadden ze drie soorten bossen: het gebruiksbos, de Shrivan; het woud der wijzen, de Tapovan, waar men zich spiritueel kon terugtrekken en de Mahavan, het heiligdom. Dat laatste bos was het domein van de natuur zelf, niemand mocht er ooit komen.
„In Nederland kennen we de eerste twee ook. We hebben bossen die producten leveren, en natuurreservaten waar we recreëren. Maar bossen waar niemand komt, die ook niet beheerd worden, die hebben we niet. Dat wijst erop dat wij vinden dat de natuur van ons is en tot onze dienst staat.” Daarom opperde hij twee jaar geleden het idee van een heilig bos, een Mahavan. Dat moet de mens eraan herinneren dat hij slechts deelgenoot is van de natuur, dat de natuur ook een eigen intrinsieke waarde heeft.
Staatsbosbeheer, Het Drentse Landschap en Drents Particulier Grondbezit pakten die gedachte op. Verspreid over Drenthe riepen zij ruim tachtig hectare bos tot ’nieuwe wildernis’ uit. Niemand mag er meer komen, maar er gaat geen hek omheen.
Toch is de sluiting van de bossen niet geheel symbolisch. Op strategische plekken in het bos rond Landgoed Heidehof liggen bijvoorbeeld takkenbossen die de weg versperren. En op een toegangspad flankeren net geplaatste doornstruiken een bord met ’verboden toegang’.
Het natuurlijke sanctuarium wordt een plaats die tot de verbeelding spreekt, hoopt Schouten. Om dat te symboliseren hebben de kinderen van de Willem-Alexanderschool hun dromen over de nieuwe wildernis opgeschreven. De negenjarige Nikki draagt het kistje waarin die dromen begraven zullen worden.
„Ik vind het heel mooi dat we nu wat teruggeven aan de natuur”, zegt ze. „Die doet al zoveel voor ons, die laat ons leven.”
Over vijftig jaar denkt ze dat er vooral veel takken en bladeren op de grond liggen. Maar dan mag ze natuurlijk niet gaan kijken. „Als je zestig bent mag je wel één keer spieken”, belooft Dolf van der Weij, de eigenaar van Landgoed Heidehof, haar.
Er wordt nu al water bij de wijn gedaan.
Bron:
http://www.trouw.nl/groen/nieuws/natuur/article2738481.ece/In_dit_bos_mogen_geen_mensen_meer_komen_.htmlEigenaar:
http://www.heidehof.org/heidehof/index2.asp 
